Zespół osadniczy położony na gruntach obecnej wsi Święck Strumiany (gm. Czyżew-Osada, woj. podlaskie) w świetle uzyskanych źródeł archeologicznych rysuje się jako jeden z ważniejszych ośrodków wczesnośredniowiecznego osadnictwa północno-wschodniego Mazowsza. Złożony z grodu, przyległych doń osad oraz cmentarza z odkrytym w jego obrębie obiektem sakralnym, reprezentował jednostki osadnicze pozostające ze sobą w związku funkcjonalnym, jak również we wzajemnej współzależności chronologicznej. Zespół stanowi zatem świadectwo rzeczywistości ukształtowanej przed wiekami w ramach organizacyjnej wczesnopiastowskiej podległości na północno-wschodnich rubieżach państwa polskiego. Była ona zmienna, a najdobitniej określona została przez źródła pisane mówiące o grodzie Święck, siedzibie kasztelańskiej pozostającej we władaniu biskupstwa płockiego. Niniejsza książka przedstawia wyniki wieloletnich, systematycznych badań wykopaliskowych. Podjęłam je w ślad za wcześniejszymi spekulacjami historycznymi pozbawionymi podbudowy w źródłach archeologicznych, których rola jest nie do przecenienia w procesie badawczym obszaru, gdzie stykają się odmienne masywy etniczno-kulturowe. (Przedmowa, fragment)