W rozmowach codziennych na temat pracy czy wykształcenia mówimy często, że „ciągnie” nas bardziej do biznesu, bądź też jesteśmy urodzonymi społecznikami. Innym razem, rozmawiając o podróżach, mówimy, że kogoś „ciągnie” na Zachód albo na Wschód. Autorka niniejszej pracy należy do tych osób, które jednocześnie odczuwają bardzo silną potrzebę pracy dla innych i chęć poznawania kultury krajów położonych na wschód od Polski. Tymi zainteresowaniami podyktowany był wybór tematu mojej pracy magisterskiej. Bezpośrednim bodźcem wyboru tematu było uczestnictwo, w kwietniu ubiegłego roku, w konferencji w Charkowie, we wschodniej Ukrainie.1 Tematem spotkania działaczy społecznych z Rosji, Białorusi i Ukrainy były właśnie organizacje pozarządowe.2 Po raz pierwszy miałam wówczas okazję zobaczyć, jak pracują i jak myślą młodzi wolontariusze, którzy żyją w innych, trudniejszej od polskiej sytuacji. Słyszałam ich pełne fantazji pomysły, obserwowałam entuzjazm, z jakim pracowali dla swojej społeczności. (Wstęp, fragment)