Tom: том 2
Data wydania: 2017
Tłumacz: Раманаў Васіль
Wydawca: Kamunikat.org
Seria wydawnicza: Гісторыя ў перакладах Васіля Раманава
Kategoria: Historia; Przekłady
Copyright © 2017 by Раманаў В.
Księgozbiór: KAMUNIKAT — ten serwis (wersja elektroniczna)
Развітанне з Пецярбургам. – Падабенства паміж ноччу і развітаннем. – Плён ўяўлення. – Пецярбург у прыцемках. – Кантраст неба на ўсходзе і на захаде. – Начная Нява. – Чароўны фанар. – Выявы прыроды. – Мясцовасць дапамагае мне зразумець міфалогію народаў Поўначы. – Бог ва ўсім. – Баллада Кальрыджа. – Старэючы Рэнэ. – Найгоршая із нецярпімасьцей. – Умовы, неабходныя для жыцця ў свеце. – З чаго складваецца поспех. – Заразлівасць чужых меркаванняў. – Салонная дыпламатыя. – Недахоп адзінокіх розумаў. – Ліслівасць чытачу. – Мост праз Няву ноччу. – Сімвалічны сэнс выявы. – Пецярбург у параўнаніі з Венецыяй. – Небяспека ад Евангелля. – У Расіі не выказваюць павучанняў. – Двухаблічны Янус. – Так званыя “польскія змовы». – Што з гэтага вынікае. – Довады рускіх. – Забойствы на волжскіх берегах. – Лафантэнаў воўк. – Упэўненасць у будучыні, няўпэўненасць у існуючым. – Нечаканы візіт. – Цікавае паведамленне. – Гісторыя князя і княгіні Трубяцкіх. – Мяцеж падчас ўсшэсьця імператара на пасад. – Адданасць княгіні. – Четырнадцать гадоў ва ўральскіх рудніках. – Што такое жыццё на катарзе. – Суд чалавечы. – Ліслівасць дэспата. – Меркаванне шмат каго із рускіх аб лёсе высланых ў руднікі. – 18 фруктыдора. – Саракаградусны мароз. – Першы ліст пасля сямі гадоў каторгі. – Дзеці катаржнікаў. – Адказ імператара. – Расійскае правосудзе. – Што ўяўляла сабой каланізацыя Сібіры. – Таўро на дзецях. – Роспач і прыніжэньне маці. – Другі ліст за четырнаццаць гадоў.
Wydawnictwa białoruskie: Kamunikat.org
Serie wydawnicze: Гісторыя ў перакладах Васіля Раманава
Katalog: Kamunikat.org
Смага падарожжаў, якую я адчуваў у сваёй душы ад нараджэння і пачаў здавальняць ужо ў ранняй маладосці, ніколі не была для мяне данінай модзе. Ва ўсіх нас у той ці іншай ступені існуе жаданне пабачыць свет, які ўяўляецца нам цямніцай, бо мы не выбіралі яго сваім прыстанішчам, аднак я, мабыць, не змог бы са спакойнай душой пакінуць гэты цесны маленькі свет, не даследаваўшы ўсе яго куткі. Чым больш назіраю я сваю турму, тым больш прыгожай... Więcej »