- Strona główna
- Co nowego
- Książki
- Książki audio
- Periodyki
- Audycje radiowe
- Muzyka
- Video
- Plany
- Katalog BTH
- Katalog EEDC
- Sklep
- Katalog Skaryny
- Katalog MiOKB
- Katalog prywatny
- Autorzy białoruscy
- Wydawnictwa białoruskie
- Serie wydawnicze
- Białoruskie kolekcje emigracyjne
- Aforyzmy
- Nasze bannery
- O nas
- Partnerzy
- Wyszukiwanie/ Katalog
- Archiwum wiadomości
|
|
Разьвітальны жэст Жыгімонта = Pożegnalny gest Zygmunta
вершы і паэмы = wiersze i poematy
Някляеў Уладзімір
Miejsce wydania: Warszawa
Data wydania: 2011
Redaktor: Янушкевіч Язэп
Tłumacz: Сэнюх Чэслаў
Wydawca: Oficyna Literatów i Dziennikarzy "Pod Wiatr"
Wymiary: 282 с.
ISBN: 978-83-87990-47-3
Kategoria: Literatura piękna; Przekłady
Copyright © 2011 by Уладзімір Някляеў, Чэслаў Сэнюх - пераклад
Księgozbiór: BTH — biblioteka Białoruskiego Towarzystwa Historycznego, ul. Proletariacka 11, Białystok (egzemplarz papierowy); prywatny księgozbiór w Białymstoku (egzemplarz papierowy)
Numery inwentarzowe: BTH — [4068]
Twórca jest twórcą we wszystkim, wszędzie i zawsze. W młodości i w wieku dojrzałym, w ojczyźnie i na emigracji. Nawet w więzieniu — za kratami (patrz Ostatnie słowo na sali sądowej; s. 264-273)... Tą dewizą poeta Uładzimir Niaklajeu kierował się przez całe swe niełatwe i nie tak krótkie życie (ur. 9 lip-ca 1946 r. w Krewie na Grodzieńszczyźnie). W latach 1961—1966 uczył się w Mińskim Technikum Łączności. Później — pracował na Syberii. W 1967 roku rozpoczął studia zaoczne na kierunku filologicznym Mińskiego Instytutu Pedagogicznego, który ukończył w 1973, a jednocześnie w 1971 zapisał się na studia stacjonarne na Wydziale Poezji Instytutu Literackiego w Moskwie. Pochodzenie (ojciec Prokop Niaklajeu był Rosjaninem znad Wołgi), miejsce nauki i otoczenie dyktowały mu drogę w przestrzeni poezji rosyjskiej. Lecz wiatr «nad Górą Jury», słońce «nad Polem Magiery» i głosy przodków spod Krewa zachowały Niaklajeua dla poezji białoruskiej. I chociaż pierwsze wiersze powstały w języku rosyjskim, to prawie równocześnie zaczął pisać po białorusku. W 1998 objął stanowisko przewodniczącego Związku Białoruskich Pisarzy, pozostając nim formalnie do roku 2001. (Co ci po Litwie?.., Jazep Januszkiewicz, fragment)
Autorzy białoruscy: Някляеў Уладзімір
Katalog: BTH | Прыватны кнігазбор
Tylko w bibliotece Białoruskiego Towarzystwa Historycznego (egzemplarz papierowy) Tylko w bibliotece osoby prywatnej w Białymstoku (egzemplarz papierowy)Warto przeczytać:
Гэй Бэн Гіном
Раман
Някляеў Уладзімір
«Ёсць людзі, якія бачаць дарогу толькі тады, калі іх па ёй вядуць». Так пачынае Уладзімір Някляеў свой новы раман «Гэй Бэн Гіном», што значыць: «Геена вогненная». Першы сказ рамана - ягоны сціслы змест. Ідэя, якая ў пытанні: «Мы самі выбіраем свой шлях, ці выбіраюць за нас?» Раман пра Беларусь і беларусаў. Пра Янку Купалу. Пра ягоны лёс, таямніцу ягонай гібелі ў гатэлі «Масква». I аўтар вядзе нас да гэтай таямніцы. Więcej »
Без айчыны
Кніга турмы і замежжа
Някляеў Уладзімір
Уладзімір Някляеў (нар. 1946 у Крэве) безумоўны класік сучаснай беларускай літаратуры, чые творы таксама перакладзены на дзясяткі моў свету. Яго паэзіі ўласцівыя сугестыунасць і надзвычайная пругкасць радка, у ёй выразна бачыцца шчыльная знітаванасць асобы лірычнага героя з мінуўшчынай, цяпершчынай і будучыняй роднага краю і ўсяго і свету. Więcej »
Перавыбранае
Някляеў Уладзімір
Уладзімір Някляеў (нар. 1946 у Крэве) безумоўны класік сучаснай беларускай літаратуры, чые творы таксама перакладзены на дзясяткі моў свету. Яго паэзіі ўласцівыя сугестыунасць і надзвычайная пругкасць радка, у ёй выразна бачыцца шчыльная знітаванасць асобы лірычнага героя з мінуўшчынай, цяпершчынай і будучыняй роднага краю і ўсяго і свету. Więcej »
Гэй Бэн Гіном
раман
Някляеў Уладзімір
«Ёсць людзі, якія бачаць дарогу толькі тады, калі іх па ёй вядуць». Так пачынае Уладзімір Някляеў свой новы раман «Гэй Бэн Гіном», што значыць: «Геена вогненная». Першы сказ рамана - ягоны сціслы змест. Ідэя, якая ў пытанні: «Мы самі выбіраем свой шлях, ці выбіраюць за нас?» Раман пра Беларусь і беларусаў. Пра Янку Купалу. Пра ягоны лёс, таямніцу ягонай гібелі ў гатэлі «Масква». I аўтар вядзе нас да гэтай таямніцы. Więcej »
Вяртаньне Веры
Някляеў Уладзімір
«14 траўня 2004 году ў Капенгагене спадкаемец дацкай кароны Яго Каралеўская Высокасьць кронпрынц Фрэдэрык (Фрэдэрык Андрэ Хенрык Хрысьціян), старэйшы сын каралевы Даніі Маргарэт ІІ і прынца Хенрыка, ажаніўся з аўстралійкай Мэры Элізабэт Дональдсан. На ўрачыстасьці былі запрошаныя 800 ганаровых гасьцей з каралеўскіх дамоў і арыстакратычных сем’яў Еўропы. Вянчаліся Фрэдэрык і Мэры ў найстаражытным кафедральным соборы Капенгагену — храме Д... Więcej »
Гэй Бэн Гіном
раман
Някляеў Уладзімір
«Ёсць людзі, якія бачаць дарогу толькі тады, калі іх па ёй вядуць». Так пачынае Уладзімір Някляеў свой новы раман «Гэй Бэн Гіном», што значыць: «Геена вогненная». Першы сказ рамана - ягоны сціслы змест. Ідэя, якая ў пытанні: «Мы самі выбіраем свой шлях, ці выбіраюць за нас?» Раман пра Беларусь і беларусаў. Пра Янку Купалу. Пра ягоны лёс, таямніцу ягонай гібелі ў гатэлі «Масква». I аўтар вядзе нас да гэтай таямніцы. Więcej »
Змены сувязяў
Апавяданне
Някляеў Уладзімір
Што ж, сапраўды, яно не магло ў мяне выйсці, бо яно не маё. Тое, што не тваё, выйсці ў цябе не можа. Гэта зразумела кожнаму ад пачатку. Але ад пачатку зразумела кожнаму і многае іншае. Напрыклад, тое, што ён памрэ, і ёсць, хоць і няпэўная, верагоднасць, што паўстане па смерці перад Боскім судом. І што? Кожны баіцца суда? Ды кожны мяркуе, што ўсе сканаюць, а ён — не. Невядома як, але пазбегне смерці. Можа, праз дасягненні медыцыны. (фраг... Więcej »
Слаўнае мора, свяшчэнны Байкал
Апавяданне
Някляеў Уладзімір
— Ты на Байкале быў? — спытаў Срабрэц. — На баркасе плаваў?.. Яны пілі гарэлку «Руслан» і запівалі падобным на кока-колу і на колішняе савецкае сітро газаваным напоем «Байкал», таму Срабрэц і спытаў: «Ты на Байкале быў?..» Перад тым яны сядзелі і гаварылі пра жыццё. Яны й сышліся, каб пасядзець і пагаварыць пра жыццё, але пасля забыліся і напіліся. Чэрня паспрабаваў успомніць, ці быў ён на Байкале. Па ўспамінах, нейкіх цьмяных, выходзіл... Więcej »
Тайшэт
Апавяданне
Някляеў Уладзімір
Пра Тайшэт я ўпершыню пачуў з песні. «От Тайшета к Абакану не кончаются туманы, по туманам до Тайшета тянем мы дорогу эту». Там яшчэ было нешта незразумелае: «Мы не турки и не янки, просто каски белые…» — але гэта, мусібыць, не мела адносінаў да трасы мужнасці, як называлі дарогу праз Краснаярскі край, бо што ў Краснаярскім краі рабіць янкам з туркамі? Было гэта ў пачатку 60-х гадоў ХХ стагоддзя, калі я вучыўся ў электратэхнікуме сувязі... Więcej »
Алімпійскія гульні
Апавяданне
Някляеў Уладзімір
Валянцін Сідаравіч Пранкевіч адносіўся ўсё сваё жыццё да жыцця наогул, жыцця ў шырокім сэнсе слова — да прыроды там, да жывёлін ці людзей, — роўна, нават абыякава. Ніяк, можна сказаць, не адносіўся, абы яны яму — прырода там, жывёліны ці людзі — не заміналі. Адзінае, чаго трываць не мог ён у прыродзе, у прыродзе ў шырокім сэнсе слова, — гэта надта разумныя. «Ты надта разумны?» — пытаўся ў некага Валянцін Сідаравіч — і ўсё! У тым сэнсе ў... Więcej »
