Гарадзенскі парафіяльны касцёл, названы ў гонар Панны Марыі, больш вядомы як "Фара Вітаўта”. Яго гісторыя дакладна паўтарае лёсы тутэйшых людзей, якім выпала доля (ці нядоля) жыць на цывілізацыйным паграніччы. Неаднаразова змянялася канфесійная прыналежнасць храма і, адпаведна, назва ды знешні воблік. Ужо на самым пачатку жыцця касцёла, ад яго адмовілася супольнасць, дзеля якой ён быў фундаваны. Сам фундатар памёр за год да заканчэння будовы. Праз шмат гадоў высветлілася, што неафіцыйная назва "Фара Вітаўта” недакладная і вялікі князь Вітаўт да будынку касцёла Панны Марыі ніякага дачынення не мае. Сёння, калі пішуцца гэтыя радкі, на паверхні зямлі ад храма не засталося і следу. (Аляксандар Краўцэвіч, Гародня без Фары, фрагмент)