Stosunkowo rzadko wstęp czy posłowie do antologii wierszy nie jest omówieniem zamieszczonych w niej tekstów. Tak jest i tym razem, ponieważ ta książka ma nie tylko prezentować poezję związaną z Białymstokiem, ale także środowisko literackie tego miasta. Chodzi o to, by liryce towarzyszyło jej instytucjonalne i personalne zaplecze, by wiersze były dobrze widoczne na tle miejsca, z którego wyrosły. Ten wstęp ma o tym miejscu opowiedzieć. (Dariusz Kulesza, Niewidzialna mozaika. O białostockim środowisku literackim, fragment)