Doroteusz Fionik (białorus. Дарафей Фіёнік, gwara podlaska Dorofiej Fijonik, ur. 14 sierpnia 1968 w Bielsku Podlaskim) – etnograf, historyk, założyciel i kustosz prywatnego Muzeum Małej Ojczyzny w Studziwodach, dzielnicy Bielska Podlaskiego, animator kultury białoruskiej na Podlasiu.

Absolwent Technikum Rolniczego i Wyższego Prawosławnego Seminarium Duchownego w Warszawie z siedzibą przy monasterze św. Onufrego w Jabłecznej nad Bugiem. Studiował również historię i muzealnictwo. Po ukończeniu seminarium był katechetą w Bielsku Podlaskim i działał w Bractwie Młodzieży Prawosławnej, z którego ramienia prowadził rekonstrukcję spalonej podczas II wojny światowej XVIII-wiecznej dzwonnicy cerkwi w Bielsku Podlaskim[1]. W 1993 założył i prowadzi do dzisiaj Muzeum Małej Ojczyzny w Studziwodach, niegdyś wsi podmiejskiej Bielska Podlaskiego. Organizator corocznego (od 2004) festiwalu „Tam po majowuj rosie” w Bielsku Podlaskim i okolicach. W latach 2002–2010 członek Rady Miasta Bielska Podlaskiego. Prowadzi gospodarstwo rolne. Mieszka w Studziwodach z żoną Elżbietą i synami Maksimem i Eliaszem oraz córką Taisą. Jest też dyrygentem chóru w cerkwi Kaspierowskiej Ikony Matki Bożej w Widowie.

Od początku lat 90. zajmuje się historią i etnografią ziemi bielskiej. Autor i współautor kilkunastu książek, w tym serii poświęconej historii niewielkich miejscowości na Podlasiu (wspólnie z o. Grzegorzem Sosną). Od 1998 redaktor naczelny i założyciel kwartalnika krajoznawczego „Bielski Hostineć”. W 1994 współzałożyciel Białoruskiego Towarzystwa Historycznego. Współpracownik tygodnika „Niwa”, miesięczników „Przegląd Prawosławny”, „Czasopis”, członek redakcji „Białoruskich Zeszytów Historycznych”.

W 1996 otrzymał jedną z najwyższych nominacji w konkursie Fundacji Kultury „Małe Ojczyzny – tradycja dla przyszłości” za projekt „Bielsk Podlaski – serce pogranicza” (wspólnie z Eugeniuszem Wappą). W 2003 i 2005 stypendysta marszałka województwa podlaskiego w dziedzinie upowszechniania i ochrony dóbr kultury. W 2006 został laureatem Nagrody im. Zygmunta Glogera za działalność animatorską i wydawniczą, ochronę zabytków oraz stworzenie Muzeum Małej Ojczyzny[2]. W 2010 został nagrodzony przez sobór PAKP orderem św. Marii Magdaleny III stopnia.

Крыніца: pl.wikipedia.org

Фіёнік Дарафей :: Publikacje

Parafia Malesze. Historia i kultura

Fionik Doroteusz

„Parafia Malesze. Historia i kultura” to ważna publikacja, dotycząca dużego obszaru ziemi bielskiej, opowiadająca o historii dawnej i nowożytnej, ciekawych i nierzadko skomplikowanych losach jej mieszkańców. Centralna wieś parafii – Malesze, wydała na świat wiele ciekawych osobowości, wśród których najbardziej znany jest duchowny o. Jan Wróblewski (1838-1923), którego pamięci książka jest poświęcona. Piszemy o bojarach putnych i pancern... Więcej »

Hodi

Rzecz o Józefie Tokarzewiczu

Fionik Doroteusz

Oddajemy do rąk czytelników czwartą książkę z serii „Literatura podlaskich Białorusinów”. Po poetyckich publikacjach Zoi Majstrowicz, Włodzimierza Sosny i Zoi Saczko, tym razem książka o wybitnym literacie. Rzecz o Józefie Tokarzewiczu, znanym najczęściej pod pseudonimem Hodi, co w języku ruskim znaczy „dosyć”. Józef Tokarzewicz urodził się w 1841 roku w prawosławnej, białoruskiej rodzinie mieszczańskiej z Bielska Podlaskiego. Od swego ... Więcej »

Айцец Канстанцін Байко

багаслоў, настаўнік, лекар

Фіонік Дарафей

Ksiądz Konstanty Bajko należał do starej, prawosławnej rodziny z Białowieży, sięgającej czasów XV stulecia. Dotknęły go trudy „bieżeństwa". Otrzymał wykształcenie w szkole podstawowej i średniej. Studiował teologię w Seminarium Duchownym w Wilnie, później na Studium Teologii Prawosławnej w Uniwersytecie Warszawskim. Wyróżniał się wśród studentów zdolnościami i pilnością w studiach. Świadczyć może o tym znajomość języków obcych. Mimo okr... Więcej »»

Bieżeństwo 1915 / Бежанства 1915

Wspólna historia / Супольная гісторыя

Fionik Doroteusz

Wojna docierała na spokojne Podlasie etapami. W bibliotekach--czytelniach, które po 1905 roku w guberni grodzieńskiej powstawały jak grzyby po deszczu, można było korzystać ze wszystkich poczytnych tytułów gazet i czasopism rosyjskojęzycznych, takich jak „Niwa”, „Russkoje Słowo” czy „Ogoniok”. Na Ziemi Bielskiej popularna była też białoruska „Nasza Niwa”, wydawana w Wilnie. Miała ona na Podlasiu wielu korespondentów, wśród których wyróż... Więcej »»

Беженство

Дорога і повороты. 1915-1922

Фіонік Дорофей/Fionik Doroteusz

На пераломе ХІХ і ХХ ст. беларускае грамадства Падляшша перажывала вельмі цікавы пэрыяд сваёй гісторыі. З аднаго боку, Беласточчына сталася адным з вядучых прамысловых цэнтраў Расійскай імпэрыі. У 1913 годзе ў Беластоку дзейнічала больш за 100 фабрык па вытворчасьці сукна і іншай матэрыі, дзе працавалі 15 тысяч людзей. Лік жыхараў горада ў гэты час дасягнуў 100 тысяч, тым самым перавышыўшы губернскае Гродна. Як ніколі раней, сялянскае н... Więcej »

Біел'скі Соjм Велікі року божого 1564

Фіонік Дорофіей, Семянчук Генадзь

Сойм быў галоўным прадстаўнічым органам у Вялікім Княстве Літоўскім ў XV - першай палове XVI стст. Гэтая інстытуцыя прайшла доўгі шлях станаўлення ад агульназемскіх сходаў да з’ездаў, якія прадстаўлялі прывілеяваныя станы. У аснове шляхецкіх з’ездаў ляжала разуменне аб роўнасці ўсёй шляхты, бо князёў, паноў і іншае рыцарства аб’ядноўвала права ўласнасці на зямлю на рыцарскім праве. Змена з’ездаў ваеннаслужылых людзей у прадстаўнічы орга... Więcej »

Міеста в гісторыjі і кул'туры пудла'шскіх біелорусув

Фіонік Дорофіей

Богате наше Пудл’аше гicтopыjojy. Богате выдатнымі л’уд’мі, которы jeji творылі. Земл’а наша была і даліеj je на важных гостінц’ах з пувночы на полуден’ і зо всходу на захуд. Сухімі і вод’анымі пут’амі перемішчаліс’е с’удоjу загранічны купцы, а кажды кн’аз' хотіев міеті в своім удіелі Дорогічын, Біел’ск чы Берест'е. Земл’а наша лучыла л’уді, але часто тоже можны того свіета jeji ділілі міежду coбojy. Бо вона всіем подобалас’е, была i je... Więcej »

Там по маjовуj росі / Tam po majowuj rosi

Піесн'а, котора не стіхла / Pieśń, która nie umilkła

Фіонік Дарафіеj/Fionik Doroteusz

Był przełom lipca i sierpnia 1997 r., kiedy z kilkoma młodymi ludźmi, uczestnikami letniego obozu historyczno-krajoznawczego pod Wojszkami, trafiłem do wsi Knorozy. Tam właśnie odkryłem dla siebie pieśń, która zrodziła festiwal. Pamiętam jak dziś ten słoneczny dzień, gdy siedzieliśmy na podwórku gospodarstwa Walentyny Stepaniuk. A ona swym pięknym, mocnym głosem przekazywała opowieść o Jasiu, pasącym konie na majowej rosie. (fragment) Więcej »

50 гадоў Беларускае Грамадска-культурнае таварыства

Фіёнік Дарафей

У раннім сярэлнявеччы землі, на якіх фарміравалася беларуская нацыя, знаходзіліся на абшары засялення некалькіх славянскіх і балцкіх плямён. На поўдні былі гэта дрыгавічы, паўднёвым-ўсходзе радзімічы, на поўначы крывічы, літоў'цы і яцвягі. У выніку, на базе трох першых славянскіх плямёнаў сфарміравалася беларуская нацыя. Więcej »

pdf

Szczyty

Dzieje wsi i parafii

Sosna Grzegorz, Fionik Doroteusz

Publikacja ta oparta jest na faktach potwierdzonych dokumentami i fotografiami. Książka zadziwia dogłębnym zbadaniem życia wsi, a czasami wywołuje nostalgiczną tęsknotę za dalekim dzieciństwem tam spędzonym. Kolejny raz autorzy zadziwiają głębią swego umysłu i czystością dążeń. Poruszają mistrzostwem słowa. Zachęcają do poznawania przeszłości. Kolejny raz czytelnik uświadamia, jaki wspaniały wynik daje połączenie trudu naukowego i talen... Więcej »»

Pierwsza Poprzednia [1-3] Następna Ostatnia