Wojska Ochrony Pogranicza – utworzone na podstawie rozkazu Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego nr 0245 z dnia 13 września 1945 roku w celu ochrony granicy państwowej. Do głównych zadań Wojsk Ochrony Pogranicza należało zapobieganie, przeciwdziałanie i zwalczanie przestępczości granicznej, zapewnienie bezpieczeństwa i porządku publicznego w pasie granicznym, nadzór nad przestrzeganiem przepisów dotyczących obrony granicy państwowej, obowiązujących w strefie nadgranicznej, pasie granicznym na morskich wodach wewnętrznych i morzu terytorialnym oraz wykonywanie niektórych czynności będących w kompetencji administracji celnej. Zorganizowane były według struktur wojskowych, instancję naczelną stanowił Departament Wojsk Ochrony Pogranicza, podległy wiceministrowi Obrony Narodowej. Przy dowództwach okręgów wojskowych utworzono Wydziały Wojsk Ochrony Pogranicza, którym podporządkowano Oddziały Wojsk Ochrony Pogranicza, a tym Komendy Odcinków i Strażnice Wojsk Ochrony Pogranicza, (które stanowiły najmniejsze jednostki formacji). W październiku 1945 roku zorganizowano dodatkowo na granicy Przejściowe Punkty Kontrolne. Na wybrzeżu Bałtyckim zaczęto tworzyć Flotylle, złożone ze ścigaczy i motorówek.