|
|
Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org зычыць здароўя – перадусім; добрага настрою – не толькі ў гэты дзень; цёплага сонейка ў кожную пару году, дабрыні і разуменьня блізкіх, творчых палётаў і зьдзяйсьненьня мараў.
Miejsce wydania: Мінск
Data wydania: 2010-10-25
Wydawca: Будзьма беларусамі!
Seria wydawnicza: Чорна-белыя вершы
Kategoria: Literatura piękna; Video
Copyright © 2010-2013 by Будзьма беларусамі!
Księgozbiór: KAMUNIKAT — ten serwis (wersja elektroniczna)
Źródło: www.budzma.org
Югася Каляда нарадзілася 10 лютага 1981, Гомель. Вучылася на гістарычным факультэце Беларускага дзяржаўнага педагагічнага універсітэтв (Менск), юрыдычным факультэце Інстытута парламентарызму і прадпрымальніцтва (Мінск). Друкавалася ў газетах «Наша ніва», «Літаратура і мастацтва», часопісах «Дзеяслоў», «Маладосць», калектыўным зборніку «Формула кахання». Аўтарка кнігі прозы «Галоўная памылка Афанасія» (2005). У 2007 кніга «Галоўная памылка Афанасія» выйшла ў польскім перакладзе пад назвай «Traktor».
Югася Каляда - паэт, празаік. Нарадзілася 10 лютага 1981, Гомель. Вучылася на гістарычным факультэце Беларускага дзяржаўнага педагагічнага універсітэта, юрыдычным факультэце Інстытута парламентарызму і прадпрымальніцтва. Друкавалася ў газетах "Наша ніва", "Літаратура і мастацтва", часопісах "Дзеяслоў", "Маладосць", калектыўным зборніку "Формула кахання". Аўтарка кнігі прозы "Галоўная памылка Афанасія" (2005). У 2007 кніга "Галоўная памы... Więcej »
Połączenie bezwzględnej szczerości i lirycznej uczuciowości Juhasi Kalady – debiutancki tomik „Hałounaja pamyłka Afanasija” (główna pomyłka Afanasija) zawiera opowiadanie „Zialonyja burbałki, załaty akijan” (zielone bąbelki, złoty ocean), trylogię z opowiadań „Leta” (lato), nowelę „Invicta albo Hałounaja pamyłka Afanasija”. W trylogii „Leta” smutek przeplatany jest wzruszeniami i namiętnościami i czytelnik niby jest obecny przy ironiczn... Więcej »
Ёў! Я еду ў вёску! Шлях да вёскі цяжкі ды складаны. Каб яго адолець, трэба прыкласьці багата намаганьняў. Па-першае, трэба на гэта наважыцца. Падняцца з канапы – гэта ўлетку, калі няма пільнае патрэбы адрывацца ад канапы з тэлевізарам ані сёньня, ані заўтра, ані праз тыдзень – дык вось, падхапіцца з канапы, папрасаваць спадніцу... а мо’, ня трэба – для сельскае мясцовасьці?.. Зрабіць нешта прыстойнае з тварам ды валасамі, пакласьці ў то... Więcej »
Дваццаць восьмага чэрвеня, ноч з пятніцы на суботу. Не падабаецца мне сёлетняе лета. Мабыць, гэта дзіцячыя прымхі: лічыць, што лета - заўжды: а) адпачынак; б) сьпёка. Ні таго, ні другога. Канец чэрвеня а я ўсё яшчэ апранаюся як капуста: майка, швэдар, куртка... Яшчэ й хустка на шыю. I парасон. Нашто было цягнуць у Менск поўную торбу сукенак? Усяго толькі пару разоў выйшла з голымі нагамі, і тое сьсінела, пакуль чакала трамваю. Божа, я ў... Więcej »
