|
|
Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org зычыць здароўя – перадусім; добрага настрою – не толькі ў гэты дзень; цёплага сонейка ў кожную пару году, дабрыні і разуменьня блізкіх, творчых палётаў і зьдзяйсьненьня мараў.
Miejsce wydania: Вільня
Data wydania: 2000
Redaktor: Мінкін Алег
Wydawca: Рунь Выдавецтва Беларусаў Літвы
Seria wydawnicza: Партрэты Віленчукоў
Wymiary: 20с., іл., 21см
ISBN: 9955-427-17-5
Kategoria: Historia; Biografie; Pamiętniki
Copyright © 2000 by Галіна Войцік
Księgozbiór: KAMUNIKAT — ten serwis (wersja elektroniczna); BTH — biblioteka Białoruskiego Towarzystwa Historycznego, ul. Proletariacka 11, Białystok (egzemplarz papierowy); prywatny księgozbiór w Białymstoku (egzemplarz papierowy)
Numery inwentarzowe: BTH — [690]
UKD: 882.6-94
Informacje uzupełniające: Выданьне публікуецца тут за ласкавай згодай Віленскага цэнтру грамадзкіх ініцыятываў "Дэмакратыя для Беларусі"
Dokonania ludzi, ktуrzy wnieśli wielki wkład w badanie historii kraju, jest głуwnym tematem zainteresowań naukowych Lawona Łuckiewicza i Haliny Wojcik. Nie ominęli oni w swych badaniach i osoby Antona Antanowicza, profesora Uniwersytetu Wileńskiego. Największą zasługą tego uczonego jest bezcenny wkład w rozwуj białorusycystyki, ukazanie specyfiki i roli języka starobiałoruskiego- języka państwowego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Anton Antanowicz prowadził badania nad kitarami - rękopiśmiennymi zabytkami z XVI –XVII wieku zapisanymi arabskim szryftem w języku starobiałoruskim i polskim. Opisując życie Antanowicza autorzy ukazali rуwnież warunki pracy badacza. Ostra cenzura ideologiczna nie pozwalała korzystać z pewnych dokonań ani powoływać na zakazane tematy i nazwiska. A przecież żaden rzetelny naukowiec nie mуgł pracować bez obiektywnej i pełnej analizy. Tu trzeba podkreślić niezwykłą pracowitość, a także odwagę osobistą i intelektualną uczonego, ktуry jako jeden pierwszych wystąpił samodzielnie, mуwiąc o konieczności wolności w pracach badawczych i o bezsensowności cenzury w nauce. Tym niemniej do dzisiaj bardzo trudno znaleźć prace Antanowicza. Niemal wszystkie znajdują się tylko w wileńskich bibliotekach. Ich wartość podnosi dodatkowo fakt, że w czasie krуtkiego życia Anton Antonowicz zrobił wszystko, o czym marzył.
Serie wydawnicze: Партрэты віленчукоў
Katalog: Kamunikat.org | BTH | Прыватны кнігазбор
Уся брашура ў адным файле
Lawon Łuckiewicz, Halina Wojcik Marian Pieciukiewicz Marian Pieciukiewicz (1904-1983) uczony-etnograf, publicysta, działacz białoruskiego ruchu społecznego i kulturalnego Zachodniej Białorusi włącznie z Wileńszczyzną, faktyczny główny redaktor czasopisma młodzieżowego „Szlach moładzi”(Szlak Młodości). Pierwsza połowa XX wieku to czas szeroko rozwiniętego białoruskiego ruchu odrodzeniowego, którego jednym z najważniejszych ośrodków s... Więcej »
Książka dwojga wilnian – Lawona Łuckiewicza i Haliny Wojcik poświęcona jest życiu i pracom Stanisława Stankiewicza(1907- 1980) – wybitnego białoruskiego historyka literatury, znanego działacza społecznego w Zachodniej Białorusi i na emigracji, redaktora czasopisma “Ruch” i gazet “Baćkauszczyna”(Ojczyzna) i “Biełarus”. Droga życiowa Stanisława Stankiewicza miała swój początek w Arlaniatach koło Oszmiany, a zakończyła się w Nowym Jorku.... Więcej »
Lawon Łuckiewicz, Halina Wojcik: Konstanty Hałkowski Książka patriarchów białoruskiego ruchu patriotycznego w Wilnie- Lawona Łuckiewicza i Haliny Wojcik- poświęcona jest postaci Konstantego Hałkowskiego (1875-1963)- rdzennego wilnianina, z pochodzenia Białorusina. Hałkowskiego we współczesnej Litwie zalicza się do grona najwybitniejszych kompozytorów. Jednak nie mniejsze, jeśli nie większe, zasługi położył on dla kultury muzycznej Bi... Więcej »
Wydarzenia z okresu „Naszej Niwy” nie zostały jeszcze w pełni zbadane i przedstawione. Do chwili obecnej Białorusini nie znają imion ludzi oddanych sprawie odrodzenia, prawdziwych oświatowcуw. Dlatego warto odnotować broszurę Lawona Łuckiewicza i Haliny Wojcik poświęconą działalności Adama Stankiewicza. Wszedł on do historii jako oddany „odrodzeniowiec”. Będąc księdzem katolickim zabiegał o to, żeby nabożeństwa w kościołach odprawiać w ... Więcej »
Na przestrzeni wielu lat imię Aleksandra Ułasawa było na indeksie. Tylko gdzieniegdzie można było znaleźć krуtkie urywki jego tekstуw lub pełne niedokładności niewielkie informacje o nim. Był on zdolnym dziennikarzem, wieloletnim redaktorem białoruskiej gazety „Nasza Niwa”. Pracując w redakcji utrzymywał ścisłe kontakty z wileńskim środowiskiem białoruskim i to właśnie zdecydowało, że został posłem do polskiego sejmu w 1922 roku. Należy... Więcej »
У гэтай публікатцы распавядаецца пра заходне-беларускага дзеяча Янку Шутовіча - рэдактара часопісаў "Калосьсе" і "Студэнцкая Думка", навукоўца, апошняга дырэктара слынныга Віленскага беларускага музэю ймя Івана Луцкевіча. Więcej »
