Miejsce wydania: Менск
Data wydania: 1994
Wydawca: НВК Тэхналогія
Wydawnictwo/ drukarnia: Тэхналогія
Wymiary: 180с., 23см
ISBN: 5-85700-149-8
Kategoria: Historia; Polityka; Prawa człowieka; Społeczeństwo
Copyright © 1994 by З. Пазьняк, Я. Шмыгалёў, М. Крывальцэвіч, А. Іоў
Księgozbiór: KAMUNIKAT — ten serwis (wersja elektroniczna); BTH — biblioteka Białoruskiego Towarzystwa Historycznego, ul. Proletariacka 11, Białystok (egzemplarz papierowy); prywatny księgozbiór w Białymstoku (egzemplarz papierowy)
Numery inwentarzowe: BTH — [758]
Курапаты – наша сумленне, наш боль. Курапаты – рана ў душы кожнага беларуса. Курапаты – урочышча, дзе з рук службоўцаў НКВД гінулі бязвінныя людзі. Гінулі толькі таму, што былі адукаваныя, што называліся беларусамі, за тое, што марылася ім лепшая будучыня. Яны мелі далёкасяжныя жыццёвыя планы, мелі жаданні, не саромеліся сваёй беларускасці, але не мелі часу, каб споўніць свае намеры і жаданні. Ім адабралі магчымасць жыць, тварыць, адабралі планы і мары. Курапаты – дарога смерці. Гэтая кніга распавядае пра падзеі 30-50 гадоў, якія выйшлі на святло дзякуючы даследаваням і раскопкам. Дзякуючы ўпартасці навукоўцаў і неабыякавых людзей свет даведаўся пра злачынства, якое адбылося на беларускім народзе. У кнізе змешчаны справаздачы з даследаванняў, з раскопак, якія вяліся ва ўрочышчы, пра тое, якім рэхам справа Курапатаў адбілася ў беларускім грамадстве. Тут таксама змешчаны творы мастацкай літаратуры, прысвечаныя Курапатам і ахвярам злачынства.
Autorzy białoruscy: Пазьняк Зянон, Крывальцэвіч Мікола
Wydawnictwa białoruskie: Тэхналогія
Katalog: Kamunikat.org | BTH | Прыватны кнігазбор
Курапаты - месца, дзе амаль кожны можа адчуць востры боль перажывання трагедыі... Трагедыі тысяч і тысяч людзей, якіх метадычна - дзень за днём, год за годам - прывозілі сюды на чорных "варанках" каты ў скуранках і фуражках з чырвонымі зорачкамі, забівалі па адным, у скронь, бязлітасна, а потым хктка, по-злодзейску закопвалі на гэтым невялікім лясным узгорку. Więcej »
Ня трэба думаць, дарагі чытач, што гэта нейкая асаблівая, праклятая людзьмі і Богам зямля, - па сутнасьці, гэта тыя-ж самыя мясьціны, па якіх штодня ходзім мы, дзе адпачываем на лагоднай прыродзе ў выхадныя і сьвяточныя дні, дзе весяла гуляюць, нічога ня ведаючы аб мінулым, нашы бесклапотныя дзеці. Так, яны ня шмат што ведаюць з тых жахлівых часоў, ды і мы, дарослыя, інфармацыю такога роду пачалі атрымліваць толькі ў апошні час. Шмат го... Więcej »