Umiera mama dziewięcioklasistki Alesi. Jak ma żyć dalej? Co robić? Wieś – nie miasto: krowa, wieprzek, kury… i do szkoły trzeba chodzić. Ojca nie ma. Wtedy pojawia się przybysz z miasta, człowiek, który namawia ją, żeby przeniosła się do ich rodziny. Dlaczego? I kim on jest, ten życzliwy? Do końca sztuki Wasila Tkaczowa „Niechta chodzić za waknom” (ktoś chodzi za oknem) to pytanie trzyma czytelnika w napięciu. Do tego zbioru sztuk weszły komedie „Żanoczy wulej” (kobiecy ul), „Kurort dla ziacia” (kurort dla zięcia), a także powieść dla teatru w dwóch aktach „Stary i daroha” (stary i droga), której akcja toczy się na drodze w różnych odcinkach czasowych. Stary Makar rozmawia z drogą, jak żywy z żywym, dzieli się z nią i radościami, i kłopotami… Mieszka samotnie, w chacie na skraju, tam wszystkich i spotyka, i odprowadza… Nawet kiedy zabrał się do umierania, przyszedł pożegnać się z swą kochaną drogą… „ Niech po tobie jeżdżą tylko nasze samochody i chodzą dobrzy ludzie…”