„Minskaja ziamla” Alesia Kłyszki – maleńki hymn dla Mińska, ziemi mińskiej i mińszczan. To poemat – rozważanie o swojej rodzinie, o ludzich, którzy żyli obok, to poemat – pamięć, poemat – sumienie i poemat – nostalgia. Aleś Kłyszko o historii napisania tej książki: „W życiu każdego człowieka nadchodzi moment, gdy trzeba podsumować wynik, postawić pewną kreskę. Ciężka choroba zwaliła mnie z nóg, bezlitośnie zburzyła zwykły ład życia. Dwa miesiące byłem przykuty do łóżka, znajdowałem się na granicy życia i śmierci. Krewni i przyjaciele już nie wierzyli, że wyzdrowieję… W chwili żegnania się z tym światem, odczułem: razem ze mną odejdą w niebyt i moje myśli, obrazy, wspomnienia. Obrazy mego życia powstawały w świadomości, a ja chciałem donieść je do swoich bliskich, przyjaciół… I oto w tych momentach, gdy trochę ustawał ból, brałem słabą ręką ołówek i pisałem. Taki był początek poematu „Minskaja ziamla”. Poematu – wspomnienia, poematu – spowiedzi i skruchy. Książka składa się z krótkich zamkniętych opowieści poetyckich.”