|
|
Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org зычыць здароўя – перадусім; добрага настрою – не толькі ў гэты дзень; цёплага сонейка ў кожную пару году, дабрыні і разуменьня блізкіх, творчых палётаў і зьдзяйсьненьня мараў.
Miejsce wydania: Białystok
Data wydania: 2006
Redaktor: Wysocka Dorota
Wydawca: Uniwersytet w Białymstoku
Wydawnictwo/ drukarnia: Sowa
Wymiary: 322 s., il., 21 cm
ISBN: 978-83-7431-079-6
Kategoria: Historia; Kultura; Prawa człowieka; Religia; Społeczeństwo
Copyright © 2006 by Uniwersytet w Białymstoku
Księgozbiór: BTH — biblioteka Białoruskiego Towarzystwa Historycznego, ul. Proletariacka 11, Białystok (egzemplarz papierowy)
Numery inwentarzowe: BTH — [2118], [3193]
Problematyka oświaty cerkiewno-parafialnej zasługuje na zainteresowanie tak ze względu na wagę i znaczenie problemu, jak i długofalowe jego oddziaływanie. Pozornie drugorzędne, zagadnienie to mówi nam wiele nie tylko o rozwoju oświaty czy polityce rosyjskiej w guberniach zachodnich, ale przede wszystkim o sytuacji ludności prawosławnej na pograniczu etnicznym i szansach jej społecznego awansu. Praktyka dowiodła skuteczności działania szkół cerkiewno-parafialnych. Rosyjska polityka oświatowa miała służyć unifikacji obszaru byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego z Rosją. Mocnym jej oparciem po likwidacji unii w 1839 roku okazała się Cerkiew. Prawosławna ludność mniej była świadoma swojej przynależności narodowej, a bardziej odrębności religijnej i kulturowej – „ruskości''. Utwierdzanie w tym przekonaniu było jednym z zadań zarówno szkolnictwa ministerialnego, jak i cerkiewno-parafialnego.
Katalog: BTH
Tylko w bibliotece Białoruskiego Towarzystwa Historycznego (egzemplarz papierowy)
Książka ta stanowi drugą, środkową część cyklu poświęconego dziejom oświaty cerkiewno - parafialnej na Podlasiu na przełomie XIX i XX wieku. Ten typ szkolnictwa, adresowany do prawosławnych chłopów i prowadzony na ogół przez ludzi z tego środowiska się wywodzących, odegrał znaczącą rolę w procesie wyrywania tych ziem z cywilizacyjnej zapaści. Drohiczyn, Jałówka, Potoka i Różanystok to miejscowości, w których ulokowano szkoły kształcące ... Więcej »
Przed 1915 rokiem w Trześciance i Stawku istniał prężny ośrodek oświatowy, który oddziaływał na całą diecezję litewską, a po 1900 roku na nowo powstałą grodzieńską. Z dawnej świetności zespołu szkół cerkiewno - parafialnych w Trześciance i uroczysku Stawek, malowniczo usytuowanym w dolinach rzek Narwi i Rudni, w odległości około kilometra od Trześcianki, po drodze do Puchłów, nie pozostało śladu. Stawek zniknął nawet z urzędowego nazewn... Więcej »
Dawidowe, Dawidowce, Dawidowcy, Dawidowicze — tak brzmiała modyfikowana w ciągu stuleci nazwa urzędowa tej wsi. Niezmienna natomiast pozostawała druga, potoczna nazwa, określająca dawne zajęcie przodków — Strylcie (z dyftongiem pod akcentem na drugiej zgłosce), po polsku Strzelce. Dawidowicze to dawna wieś królewska, położona w odległości około 10 km od Zabłudowa w województwie białostockim, uroczo usytuowana na skraju lasu, o charakter... Więcej »
