Кніга паэтычнае спадчыны Алеся Салаўя выходзіць з друку дзякуючы маральнаму й матар'яльнаму падтрыманьню раськіданых па краёх трох кантынэнтаў сьвету суродзічаў паэты ды карпатлівай рэдакцыйнай і выдавецкай працы. Новую кнігу свае паэзіі рыхтаваў да публікацыі ўжо сам паэта. Пасьля ягонае неспадзяванае сьмерці 22 студзеня 1978 году сталася ясным, што абавязак жывых выдаць ня толькі тое, што было дарыхтавана да друку, але пазьбіраць ды в... Więcej »

Я нарадзіўся 1-га сьнежня 1915 году ў вёсцы Покаршаў на Случчыне. Хоць мы паводле колькасьці зямлі (чатыры дзесяціны ворнай) лічыліся сераднякамі, але жылі бедна, часта недаядалі. Рэч у тым, што бацьку забілі на Першай сусьветнай вайне, і маці сама не магла даваць рады з гаспадаркай. А нас, дзяцей, было ажно пяцёра. Самая старэйшая сястра Франуся ў часе маіх нарадзінаў мела якіх восем гадоў. Па ёй прыйшла на сьвет Броня, а па Броні — Яд... Więcej »

Ukazanie się trzech tomów omawiających losy Kościoła prawosławnego na ziemiach polskich wywołało szerokie zainteresowanie czytelników tą problematyką. Prace Kościół prawosławny w państwie Piastów i Jagiellonów (Białystok 2003), Kościół prawosławny w dziejach dawnej Rzeczypospolitej (Białystok 2001) i Kościół prawosławny na ziemiach polskich w XIX i XX wieku (Białystok 2005) zapoczątkowały dyskusję na temat miejsca Kościoła wschodniego w... Więcej »

З Рыгорам Барадуліным не засумуеш. Ён надзвычай вясёлы і «несур'ёзны» чалавек. У тым сэнсе, што ну хоць што хочаш рабі, а не змусіш сур'ёзна ставіцца да надзвычай сур'ёзных асоб — будзь ты прэм'ер, спікёр, народны ці проста пісьменнік, артыст, кампазітар, шаноўны бізнесмен ці знакаміты лекар. Ледзь нехта пачынае бранзавець ці даваць прамашкі — тут жа пайшла гуляць барадулінская эпіграма. Не зважаючы і не ўважаючы на званні і рэгаліі. Ам... Więcej »

Коласава паэма «Сымон Музыка» канчальна ўвайшла ў нашую літаратуру й крытыку ў тэксьце, выданым упяршыню ў Менску ў 1925 г., а далей бяз прынцыповых зьменаў перавыдаваным у Вільні, у Празе, нарэшце ў тымжа Менску (у 1946—1952 г. г.) і цяпер — на эміграцыі ў выдавецтве «Бацькаўшчыны». I мала хто ведае сяньня, што тэкст гэты становіць сабою грунтоўна перапрацаваную рэдакцьпо твору, які ў сваёй першай рэдакцыі пісаўся аўтарам на працягу ад... Więcej »

Паэму «Новая Зямля» — першы большы, нат манумэнтальны твор нашае мастацкае літаратуры — ейны аўтар, другі (пасьля Янкі Купалы) большы паэта гэтае літаратуры, Якуб Колас пачаў пісаць ў 1911 годзе, адбываючы трохгадовую кару ў Менскім астрозе за ўдзел у рэвалюцыйным руху 1905—1906 г.г. Там тады было напісана каля трэйцяй часткі твору — дзесяць разьдзелаў (пачаткавыя восем разьдзелаў і тры разьдзелы перадканцавыя, зьвязаныя зь Вільняю — XX... Więcej »

Патрэба мець падручную кнігу творчасьці Янкі Купалы — цэнтральнага й найбольшага пісьменьніка беларускай літаратуры нацыянальнага адраджэньня — моцна адчувалася зь першых дзён паявы масавай нацыянальна сьведамай беларускай эміграцыі. Зразуж пасьля апошняй сусьветнай вайны былі й паадзіночныя спробы зарадзіць гэтай пякучай патрэбе, спачатку сьціплымі рататарнымі, а пасьля й друкаванымі выданьнямі паасобных Купалавых твораў. Ды для перавы... Więcej »

Аўтар гэтае кнігі сваёй галоўнай мэтай паставіў належна адзначыць 100-ыя ўгодкі ад нараджэньня найвялікшага беларускага нацыянальнага паэта Янкі Купалы шляхам дакумэнтальнага зьняпраўджаньня ўсіх хвальшаваньняў Купалавае творчасьці, робленых у Савецкім Саюзе, ды выявіць Купалаў еупраціў і супрацьдзеяньні гэтай саветызацыі. Апрача гэтага, ня менш важным сваім заданьнем аўтар уважаў паказаць, як пасьля трагічнае Купалавае сьмерці ў 1942 г... Więcej »

Пра ананімную самвыдавецкую паэму „Сказ пра Лысую Гару" сталася ведама на Захадзе ўжо колькі год таму. А ў 1977 годзе пра гэты твор падаў тагачасны галава Саюзу пісьменьнікаў Беларусі, а цяпер і Гэрой Сацыялістычнае Працы, пісьменьнік Іван Шамякін у артыкуле ,,Спакойная мудрасьць, мужны талент" у часапісе "Полымя" (№ 10). Успамінаючы пра свае дачыненьні зь нябожчыкам пісьменьнікам Міхасём Лыньковам, Шамякін, між, іншага, пісаў: „У 50-ыя... Więcej »

Беларускія паэты нашаніўскага адраджэнства сваё веданьне беларускага народнага жыцьця й мовы вынесьлі з роднае хаты, а пазьней пашырылі й паглыбілі дзякуючы беспасярэдняй сувязі зь беларускімі народнымі масамі, зь якіх яны выйшлі, лучнасьць зь якімі ўвесь час трымалі й пад узьдзеяньнем якіх жылі й тварылі. Беларуская народная стыхія, з усёй ейнай разнастайнасьцю й апрычонасьцю, была іхнай собскай стыхіяй. Зусім інакш было з Максімам Баг... Więcej »