Аднойчы, памятаю, наш абласны цэнтр усхваляваў трагічны выпадак. Ад нашага горада ў поле вядзе кіламетраў з дзесяць стужка асфальту. Праклалі яе яшчэ немцы, яны збіраліся ў канцы асфальту нешта будаваць, не паспелі, пакінулі гораду трафей — шырокі і роўны, як стол, кавалак дарогі, які нікуды не вядзе. Людзі празвалі яго тупіком і знайшлі яму ўжытак. Рэйсавы транспарт па ім не ходзіць, тут гараджане прабуюць свае новыя веласіпеды, матаро... More »

У клетцы вучоныя разглядзелі ўжо кожны закамарачак. Атам раздрабілі на асноўныя часткі, вават іх замералі і зважылі. Адкрылі дзіўную культуру шумераў. Раскапалі магутную Трою, шматпакутную Пампею. Расшыфравалі таямнічы тэкст майя. Здабылі з марскога бяздоння, паставілі пад акапы нават судны вікінгаў. Нарэшце дайшла чарга да «раскопак» у музыцы. Узяліся вучоныя расшыфроўваць старажытную нотную грамату («крукі») ды ахнулі. Выяўляецца, цар... More »

Пры арганізацыі партызанскага атрада мне было загадана камандзірам нашай брыгады Мікалаем Калістратавічам Вайцяхоўскім весці дзённік. Я тады з паперай дзяліцца думкамі і перажываннямі не ўмеў. Запісваў, бытта пад прымусам, неакуратна ды бессістэмна (часта заносіў на паперу звычайныя глупствы, а больш важнае чамусьці — не). Аднак і ў такім выглядзе дзённік нешта варты: у ім — подых падзей, што сталі ўжо гісторыяй. А для мяне слаба разбор... More »

Разгар лета 1942 года. У пасляабедзенны час з Полацка ў «Дзямянскі кацёл» стартавала транспартная машына. Трохматорны «Юнкерс-52» у грузавых адвесках валок дзве тоны ладунку. У кабіне знаходзіліся: пілот — капітан Макс Ляўфэршток, бортмеханік Ганс Лебек, штурман-радыст Вільгельм Гофман і яшчэ адзін пасажыр. Немцы былі маладыя, мелі з іголачкі мундзіры, падагнаныя да фігур лепшымі краўцамі Еўропы; рэгаліі і рамяні на іх ад бляску аж пера... More »

Як звычайна, сабраўся я на работу, ды пазванілі . з абкома — прыйсці туды. Мікіта Іванавіч Паляшчук з арганізацыйнага аддзела сустрэў мяне з таямнічай усмешкай: — Заходзь, заходзь, зараз пачуеш! Па яго твары відаць — чалавеку не церпіцца сказаць прыемную навіну. Я насцярожана прысеў. — Прыехаў пасол з ПНР узнагароджваць трынаццаць партызан, што дзейнічалі ў вайну на польскай тэрыторыі. Табе, ведаеш, што належыць? Залаты крыж ордэна «Вір... More »

Мне сказалі, што ў былым уніяцкім кляштары з'яўляецца прывід. Але я, вядома, адно пасмяяўся. Бо меў на гэта падставы. Хопіць, рознай дурноце верыў у дзяцінстве. Пра аднаго чорта-нячысціка колькі наслухаўся ды пападрыжэў. Звычайна прыкідваўся ён бараном. Прадаўшы парсюка і накупіўшы поўны палукашак падарункаў, ехаў, напрыклад, дзядзька з Бераставіцы дамоў па Алекшыцкай грэблі, і раптам да яго з кустоў тоўсценькі, кучаравы ды чорны як сма... More »

A Farewell to Illusions, a book of works by Alyaksey Karpyuk, was published as part of the Haradzenskaya Bibliyateka series. What is interesting about this volume is that it contains works finished by the author during his life but never published before. Even after Alyaksey Karpyuk’s death in 1992, a state publishing house, which obtained his works from his widow, would not print them. Times changed and those who had hounded the aut... More »

Selected works by Karpyuk Alyaksey The collection of Alyaksey Karpyuk’s selected works features novellas Danuta and Farewell to Illusions, the play The End of the World based on his novel Vershalinski Paradise, as well as his articles, letters to his wife, children, Vasil Bykau, Yanka Bryl, Maksim Tank, Mikhas Zabeida-Sumitski, Pyotr Masherau and Mikhail Gorbachev. Some of the works were published for the first time. More »

The novella by Alyaksey Karpyuk, the Wihite Lady, is a story recounted from an old diary found hidden in a monastic cell. Mysterious crimes have been solved and family secrets have been revealed. An old legend told for centuries in greater detail has been purged of fantasies and turned into a story of one person, one family and one nation. It is about life in Tatar captivity, the noble behavior of the captives who lost their freedom but... More »

Volume 1 of Alyaksey Karpyuk’s 2-volume collection begins with “Данута” (Danuta), a novella about love between Yanka Bartashevich and a general’s daughter, Danuta Yankouskaya, that turned out to be tragic from its early manifestations. A noble girl who grew up in luxury of Poland’s great-power culture managed to see under a Belarusian boy’s embroidered shirt a rich and high-blooded soul, natural intelligence and tenderness disguised by ... More »