Гісторыя беларускай этнаграфіі

Работа прадстаўляе сабою першы ў савецкай навуцы вопыт сістэматызаванага ізлажэння гісторыі беларускай этнаграфіі эпохі капіталізму. Развіццё беларускай этнаграфіі разглядаецца ў цеснай сувязі з рускай і польскай этнаграфічнай навукай і грамадска-палігычным рухам таго часу. У кнізе, у прыватнасці, даецца аналіз дзейнасці буйнейшых беларускіх, рускіх, украінскіхі польскіх вучоных (П. В. Шэйна, Е. Р. Раманава, М. Я. Нікіфароўскага, М. Федароўскага, Д. М. Анучына, С. В. Максімава, П. П. Чубінскага, У. М. Дабравольскага, Я. Чачота, Я. Карловіча, У. Вярыгі, Ю. Крашэўскага, У. Сыракомлі і многіх іншых), а таксама дзейнасці навуковых устаноў і таварыстваў (Акадэміі навук, Рускага геаграфічнага таварыства, Таварыства аматараў прыродазнаўства, антрапалогіі і этнаграфіі і інш.) па этнаграфічнаму вывучэнню беларусаў.