Сучасны беларускі літаратурны працэс — вельмі размаіты і шматгранны. XXI стагоддзе, падараваўшы чалавецтву амаль неабмежаваныя магчымасці для камунікацыі і значна пашырыўшы інфармацыйныя абсягі, у той жа час істотна звузіла духоўны кругагляд. І не таму, што чытаць сталі менш — наадварот: колькасць тэкстаў, што прадуцыруюцца і спажываюцца, шматкроць узрасла. Айчынная ж літаратура за адносна кароткі тэрмін — апошнія два-тры дзесяцігоддзі — спазнала на сабе ўплывы самых розных напрамкаў: ад лацінаамерыканскага магічнага рэалізму да еўрапейскага постмадэрну. І сапраўды: сёння проза і паэзія памяняліся — у лепшы бок, ці ў горшы — тое пакажа час. Аднак застаюцца нязменнымі ва ўсе часы такія крытэрыі, як моц прамоўленага слова і непадманнасць пачуцця. Зборнік літаратуразнаўчых эсэ “Увасобленае хараство” — гэта спроба зафіксаваць уражанні ад прачытанага за апошні час, прычым аўтар не імкнецца аддаваць даніну модзе, разважаючы пра творчасць выключна “раскручаных” літаратараў, чые імёны сёння на слыху. Тут побач — класікі і пачаткоўцы, паэты і празаікі, традыцыяналісты і наватары — усе тыя пісьменнікі, якіх аб’ядноўвае адно — любоў да Беларусі і да роднага Слова.