Bielsk Podlaski, miasto o 750-letniej pisanej i o kilkaset lat starszej niepisanej historii, już w średniowieczu posiadało olbrzymi okręg miejski. Na tym obszarze leżało sześć wsi, które miejskimi lub przedmieściami się nazywały. Od zachodu były to Augustowo, Stryki i Szastały, od wschodu zaś Widowo, Parcewo i Spiczki. Wszystkie, zasiedlone przez prawosławną ludność ruską, swój status mieszczański zachowywały nieprzerwanie do 1915 r. Działały tu zarządy mieszczańskie, na których czele stali mieszczańscy starostowie. Mieszkańcy wsi uczęszczali do bielskich cerkwi, szkól, robili kariery duchowne, wojskowe i urzędnicze. Nade wszystko cenili jednak pracę na roli, bo grunta we wsiach miejskich były bardzo dobre, szczególnie w augustowskim uroczysku „Lipa” czy na widowskich „Horach”. (fragment)