Калі гэтую зямлю ўбачыш хоць раз у жыцці,— яе не забудзеш. Калі з чыстых яе крыніц вып'еш глыток вады,— прыбавіцца сіл i радасці. Калі пройдзеш па гэтай зямлі,— палюбіш яе. I ў памяці навечна застануцца яе малюнкі. A калі нарадзіўся на гэтай зямлі, то, дзе б ні апынуўся, незмаўкаючы кліч сэрца будзе неадступна клікаць да лясных i азёрных даляў, да духмянага чабору на ўзгорку, да жытняга поля, будзеш бачыць родную зямлю то цяжкім коласам, то сенажаццю, якая пахне аерам, то бульбай, спечанай у попеле вогнішча.