Хто не чуў аб велічных, амаль першабытных лясах Белавежскай пушчы, аб магутным белавежскім зубры! I едуць, едуць людзі з усіх бакоў свету, каб убачыць сваімі вачамі непаўторную прыгажосць, з глыбокай пашанай схіліць галаву перад вялікай гармоніяй прыроды. Прыхільна сустракае пушча сотні тысяч гасцей, адкрывае ім свае скарбы. Музей прыроды з раніцы да вечара расчынены перад новымі і новымі наведвальні-камі. Тут сабрана багатая калекцыя вельмі рэдкіх экспанатаў. А ў нетрах пушчы — жывыя сведкі яе гісторыі дубы-волаты. Узрост самых старых з іх, як вызначылі лесаводы, больш за семсот гадоў. I міжволі пытаеш сябе: ці не пад гэтым дубам асцярожна пракрадаўся апошні з племені ятвягаў, знікшых абарыгенаў пушчы? Ці не гэтыя замшэлыя старцы зелянелі юнай лістотай, калі ўзнялася над пушчай крэпасць Камянецкі слуп — славутая Белая вежа.