Jednym z najstarszych i najcenniejszych na świecie zabytków piśmiennictwa cyrylickiego oraz języka staro-cerkiewno-słowiańskiego jest Kodeks supraski. Jest to rękopis bardzo skromnie zdobiony, nie imponuje pięknymi i bogatymi miniaturami czy zastawkami (ornamentami), tak często występującymi w innych rękopisach średniowiecznych. Jego wartość pod względem literackim też jest niewielka gdyż zamieszczone w nim teksty są tłumaczeniami znanych tekstów greckich. Jest jednak jedną z najstarszych ksiąg słowiańskich, zalicza się do najwcześniejszych i najważniejszych źródeł do badań nad językiem staro-cerkiewno-słowiańskim i innymi językami słowiańskimi, można wręcz powiedzieć, że jest podstawą, źródłem dla całej dyscypliny językoznawstwa. Jego pozycja w paleografii jest równie wielka jako jednego z najwcześniejszych tekstów zapisanych alfabetem cyrylickim. Zatem jego wartość dla nauki i kultury światowej jest bezcenna.