Новая кніга Змітрака Куніцкага — гэта вершы, напісаныя ў розныя гады XX і XXI стст., прасякнутыя сыноўскай любоўю да Бацькаўшчыны, балючымі клопатамі мінулых і сучасных дзён, сумныя шчырыя і пакаянныя вершы пра каханне, гумарыстычныя і сатырычныя; празаічныя: нататкі, замалёўкі, эсэ, якія адлюстроўваюць шляхі-дарогі аўтара. Увайшлі ў кнігу і рускамоўныя вершы 60—70-х гг., якія аўтар пашкадаваў дзеля таго, каб чытач мог пераканацца, што не сёння пад павевамі часу, а яшчэ ў тыя гады Зм. Куніцкі думаў, хваляваўся, марыў як і цяпер.