Месца выхаду: Менск
Дата выхаду: 2007-12
Рэдактар: Пятровіч (Сачанка) Барыс
Copyright © by 2007-2008 Саюз Пісьменьнікаў Беларусі
Кнігазбор: KAMUNIKAT — гэты сайт (электронны варыянт)
Дадатковая даведка: Кіраўнік праекта «ЛІТАРАТУРНАЯ БЕЛАРУСЬ» Алесь ПАШКЕВІЧ. Тэлефон для даведак: (8-017) 294-03-48. Мінск, вул. Фрунзе, 5, п. 307. Адрас электроннай пошты: sbp@tut.by Выданьне публікуецца тут за ласкавай згодай Рэдакцыі
Даследнік рэчаіснасці Разанаў — загадка. Разанаў — разэнкрэйцэр. Разанаў — і камень, і скульптар. Ствараючы новыя формы, ён разбурае нормы і парушае законы. Пачынаючы з «Каардынатаў быцця», любы ягоны зборнік — дастатковы для дысертацыі. Разанаў — Крэпасць, аб якую ламаюцца паэталагічныя дзіды… Пра Алеся Разанава гаворыцца шмат. Тры дзесяцігоддзі ягонае імя не сыходзіць з вуснаў неабыякавых да паэзіі. І яшчэ — невядома колькі — не будзе сыходзіць. Пішацца — меней. Бо што ты напішаш пра тое, як расце дрэва? І заўжды, як пішацца акадэмічна, «аб’ектыўна», з раскладаннем і прэпараваннем, адчуваеш: не тое, не так, «трэба глыбей». Як адчуваў дваццаціпяцігадовы паэт, калі пакутліва абіраў-нараджаў свой выключны Шлях (ці, праўдзівей, Шлях абіраў яго), ствараючы паэму «Назаўжды», дзе развітваўся з сілаба-тонікай. Развітваўся не назаўсёды.
Каталёг: Kamunikat.org
Пэрыёдыка: Літаратурная Беларусь
Зьмест
«ДЗЕЯСЛОЎ» У ГОМЕЛІ
АДАМ МАЛЬДЗІС І ІНШЫЯ НАВІНКІ «БЕЛАРУСКАГА КНІГАЗБОРУ»
ВЕЧАРЫНЫ Ў ГОНАР РЫГОРА КРУШЫНЫ
ВЯРТАННЕ Ў БУДУЧЫНЮ
ЛІСТЫ СЯБРАМ
ПАМЁР АЛЯКСАНДР ТКАЧЭНКА
ПАСЕДЖАННЕ РАДЫ СБП
РАСІЙСКАЯ ПРЭМІЯ «ДЭБЮТ» ЗНАЙШЛА СВАІХ ГЕРОЯЎ
СЕМІНАР ПРОЗЫ Ў «БУЛГАКАЎСКІМ ДОМЕ»
У СТАКГОЛЬМЕ ЎРУЧЫЛІ НОБЕЛЬСКІЯ ПРЭМІІ
Гілевіч Ніл, ВЕРА І ВЕРНАСЦЬ. СІЛА І МОЦ
Гусева Таццяна, У БІБЛІЯТЭКАХ ЗАБАРАНЯЮЦЬ СУСТРЭЧЫ З БЕЛАРУСКІМІ ПІСЬМЕННІКАМІ
Друк Галіна, Што адчувае сучаснік, або энергетыка зла. Раман Віктара Казько «Бунт незапатрабаванага праху»
Жук Алесь, АДНА Ў БЕЛАЙ ХАЦЕ
Івашчанка Анатоль, ДАследНІК РЭЧАІСНАСЦІ
Камянецкі Аляксей, НОВАЯ ХВАЛЯ БРАТЭРСКІХ УЗАЕМІНАЎ
Ляхновіч Павел, «Чэсьімею»
Мірановіч Міхась, МІРАНІЗМЫ
Н. К., БЫКАЎСКІЯ «БЕДНЫЯ ЛЮДЗІ» НА ІЎРЫЦЕ
Н. К., Эдуард АКУЛІН: «ХАЙ БУДЗЕ СЛОВА!»
Някляеў Уладзімір, СВЯТАСЛАЎ. Урывак з аповесці «Уся Еўропа»
Панізьнік Сяргей, ПАЭТЫЧНЫ ЛЕКАР ДУШЫ
Стус Васіль, З «УКРАІНСКАГА МАЙДАНУ»
Чыквін Ян, СОНЦА ВЫСОКАЕ
«Літаратурная Беларусь» — культурна-асветніцкі праект. Болей »
Мікола Сямёнавіч КУПРЭЕЎ нарадзіўся 25 траўня 1937 года ў вёсцы Ямнае Рагачоўскага раёна Гомельскай вобласці. Пасля вайны сям’я пераехала на Брэстчыну. У 1957 годзе Мікола Купрэеў скончыў Івацэвіцкую сярэднюю школу, а затым факультэт беларускай і рускай мовы і літаратуры Брэсцкага педагагічнага інстытута (1962). Працаваў у школах Івацэвіцкага і Ляхавіцкага раёнаў, у рэдакцыі ляхавіцкай раённай газеты. Нейкі час лёс пісьменніка быў цес... Болей »
З цэнтра Мінска дакладна на поўнач вядзе вуліца пад назовам Даўгінаўскі тракт, якая за кальцавой дарогай плаўна пераходзіць у шашу Р58. У сваю чаргу гэтая шаша з’яўляецца мадэрнізаваным і значна шырэйшым гістарычным Даўгінаўскім трактам. Новая шаша ўвабрала ў сябе 50 км старой дарогі. А разам з кіламетрамі да яе перайшлі славутасці і, натуральна, успаміны пра чатыры стагоддзі гісторыі тракта… Тут у пачатку ХІХ стагоддзя на рацэ Вяча быў... Болей »
Вялізная чорная муха доўгі час атакавала аконную шыбу. Але марна. Свабода, што здавалася такой блізкай, была для яе недасяжнай марай. Бом, бом бом… У цішыні панурай хаты ўдары мухі аб шкло чуліся гучна. Яны ніяк не раздражнялі старую Аўдоццю, што ляжала на высокім ложку. Аўдося прызвычаілася да манатоннага і доўгага жыцця, у якім яе мала што магло ўжо зацікавіць. Ейная душа даўно прагнула вырвацца на свабоду прэч са спакутаванага хвароб... Болей »
Стагоддзе Быкава. Гэты нумар прысвечаны 100-гадоваму юбілею Народнага пісьменніка Беларусі, творцы і грамадскага дзеяча Васіля БЫКАВА (19 чэрвеня 1924 г.—22 чэрвеня 2003 г.). Асноўную частку выдання склалі аўтарскія прамовы, гутаркі, ліставанне, прысвечаныя празаіку вершы, фотаальбом, а таксама ўспаміны і згадкі пра Васіля Уладзіміравіча, якія высвечваюць асноўныя вехі яго жыцця і творчасці, яго змагарнай працы і чалавечага подзвігу. Болей »
Пасля развалу сацыялістычнага лагеру маладыя незалежныя рэспублікі сталі на радасцях хутка будаваць сваю нацыянальную ідэалогію. Паколькі кожны народ на свеце хоча быць не толькі сытым, але і вечным, то само існаванне яго без нацыянальнай ідэі падаецца вельмі нелагічным і супярэчлівым. Вось і пачалі яе шукаць у былых сацыялістычных краінах усе, хто не выкарыстаў смутны і мутны час для таго, каб узбагаціцца ў бізнэсе або зрабіць кар’еру... Болей »
У застойна-савецкі 1972 год беларус замежжа выдаў кнігу «У сьвятле гістарычных фактаў» — адказ на брашуру гісторыка-вульгарызатара Лаўрэнція Абэцэдарскага «У святле неабвержных фактаў» (1969), — дзе па-навуковаму паказаў, што «бэсэсэраўскае выданне» мае чужы шавіністычны характар і свядома абкрадвае гісторыю беларускага народа, што «за прыкладам старое расейскае гістарыяграфіі афіцыйная савецкая гістарычная навука ніяк ня можа пагадзіцц... Болей »
…Патрапіў неяк у кампанію, скажам так, далёкую ад беларускасці. Але вёў там рэй якраз вядомы нацыянальна з’арыентаваны творца. Спачатку ён годна прадстаўляў наш беларускамоўны асяродак, але праз пару чарак пачаў перамежваць свае спічы з так званымі «слоўцамі для сувязі». А паколькі гэта быў чалавек творчы, то і слоўцы тыя былі не абы якія... (Алесь Гібок-Гібкоўскі, Зона разбурэння, фрагмент) Болей »
Спачатку гіпотэза наконт арышту Антона Луцкевіча 12 кастрычніка 1927 года. Польскія ўлады ведалі, што Луцкевіч не з’яўляецца сябрам Беларускае сялянска-работніцкае грамады, і таму ў студзені не арыштоўвалі яго разам з іншымі дзеячамі БСРГ. Час ішоў, і ўлады зразумелі, што ўчынілі памылку, бо Луцкевіч ствараў ім праблемы. Не толькі як публіцыст і фактычны рэдактар апазіцыйных газет, але і як палітычны дзеяч (Анатоль Сідарэвіч, «Праблем... Болей »
Свя́ты заўсёды пакідаюць у нашым жыцці выразны след — след сапраўднай Радасці, дзеля якой, магчыма, мы і з’яўляемся на гэты Божы свет. З найлепшых успамінаў майго дзяцінства ў мяне засталіся згадкі пра святы. Тыя прыгожыя вясковыя святы, якія яшчэ жылі ў нашых вёсках і вёсачках сваім паўнавартасным жыццём. Прычым не толькі галоўныя рэлігійныя: Каляды ці Вялікдзень. Святы і стваралі згаданую Радасць жыцця… Потым яна, гэтая Радасць, неяк... Болей »