Франкенштайн — фантастычны і філасофскі раман

як звязаныя Дзень Франкенштайна і Ноч расстраляных паэтаў у Беларусі;

што натхніла аўтарку ў 18 год на напісанне “Франкенштайна” і да чаго тут Джордж Байран;

як прасунутыя бацькі Мэры Шэлі паўплывалі на яе адукацыю;

чаму Мэры Шэлі выдала раман ананімна;

у чым агульная праблематыка твораў Мэры Шэлі і Сэмюэля Тэйлара Колрыджа;

“Стварэнне – Франкенштайн” і “Чалавек – Бог” – ці ёсць паралелі ўзаемаадносінаў у творы;

Гуінплен і Франкенштайн: чаму грамадства не гатовае прыняць чалавека, які адрозніваецца;

якія фільмы пра Франкенштайна варта паглядзець;

“Франкенштайн” па-беларуску: ад папяровага варыянту да аўдыёверсіі кнігі на “Кніжным возе” (слухаць тут).

Вось некалькі думак з відэа:

“У кнізе апісваецца стварэнне штучнага чалавека, але адсутнічае сама тэхналогія. Так, амбітны навуковец спачатку цікавіцца сярэдневечнымі алхімікамі, потым вучыцца ва ўніверсітэце Інгольштадта і спасцігае фізіку, хімію і іншыя навукі, але разам з тым пісьменніца знаходзіць сюжэтнае алібі, каб ва ўсіх падрабязнасцях не раскрываць навуковых таямніц, тэхналагічных дэталяў стварэння чалавека. Ейны герой Віктар Франкенштайн не робіць гэтага з этычных меркаванняў, каб каму-небудзь не прыйшло да галавы паўтарыць ягоны подзвіг. І тут мы прыходзім да філасофскай праблематыкі. Наогул перад намі, найперш, філасофскі раман пра адказнасць: адказнасць навукоўца за сваё стварэнне, адказнасць за этычнасць і неэтычнасць сваіх эксперыментаў, адказнасць перад тым, каго ты ствараеш, адказнасць перад людзьмі, адказнасць перад Богам, калі мы прызнаем наяўнасць гэтай інстанцыі”.

“Бог, паводле Сатаны, стварае свет і чалавека недасканалымі. Чалавек спакушаецца прыпадобніцца да Бога, у пэўным сэнсе адпомсціць яму за сваю недасканаласць. Усе гэтыя матывы ёсць у Шэлі – у адносінах нашага штучнага чалавека да свету, да Бога. Але хто ёсць Богам для гэтага Стварэння? Безумоўна, навуковец, ягоны бацька Віктар Франкенштайн. Ён нясе адказнасць, у пэўным сэнсе Стварэнне прад’яўляе богаборчыя прэтэнзіі свайму стваральніку. Можна сказаць, перад намі алегорыя чалавека, які паўстае на Бога”.