Юрка Буйнюк (нар. 1981 г., в. Маліннікі), чалец Бела-рускага літараіурнага аб'яднання “Белавежа”, аўтар паэтычнай кнігі “Субота ў Малінніках” (2005). Друкаваўся ў часопісах “Тэрмапілы”, “Дзеяслоў” і інш. У зборніку “Самота дажджу” наэт, верны бацькоўскай духоўнай снадчыне, паслядоўна развівае экзістэнцыяльную тэму чалавечага лёсу, надалей засяроджваецца на ўнутраных праблемах уражлівай асобы, якая імкнецца абараніць сваю аўтаномію, нацы... Więcej »

Уваэе нашаму чытачу пралануем зборнік паазіі Зьніча- "Саната Ростані". Вершы прысвечаны 1000-чу годдзі Хрышчэння Русі. Хрысаіянскі матыў не ёсць новым у беларускай літаратуры. Вяртвліся да яго ў сваёй творчасці Я. Колас, Я. Купала, У. Жылка, Н. Арсенева і другія. Зборнік гэты набірае большай вартасці тым, што ўсе вершы змешчаны у iм узніклі на пад Савецкай Беларўсі, дзе безупынна праводзіцца пастаянная атэізацыя грамадства. Нават "пер... Więcej »

Książka ta powstała na przełomie epok. Zdawało się, że panowanie władzy radzieckiej odchodzi w niebyt, a nowa epoka potrzebuje całkiem innych norm politycznych. Białoruscy liderzy polityczni musieli stać się nie tyle bardziej znanymi, ile bardziej otwartymi. Ale propaganda komunistyczna zdążyła zdemonizować obraz takiej silnej osobowości jak Zianon Paźniak. I właśnie w celu pozytywnej prezentacji Paźniaka został wydany zbiór jego teks... Więcej »

У сучаснай беларускай паэзіі не вельмі выразна праглядаецца глыбіня культурнай традыцыі. Прычына тут у тым, на маю думку, што Першае беларускае Адраджэнне на пачатку гэтага веку ня толькі прыйшло пасля шматгадовага нацыянальна-культурнага заняпаду, але і было, у духу свайго часу, занадта моцна сацыялізаванае. Яно любіла Бацькаўшчыну і спачувала "простаму" народу, які жадаў "людзьмі звацца". І забывала пра тое, што Бог даў аднаму — адзін... Więcej »

У манаграфіі на аснове аналізу шырокага кола крыніц разглядаецца развіццё сацыяльных і культурных працэсаў у беларускай вёсцы ў другой палове XIX - пачатку XX ст. Аўтар стварае мадэль капіталістычнай мадэрнізацыі традыцыйнага сялянскага грамадства, асвятляе пытанні сацыяльнай дыферэнцыяцыі сялянства, дзейнасці мясцовага самакіравання, сацыяльнай мабільнасці вяскоўцаў, рэлігійнасці сялян, змену штодзённым жыцці, пашырэння пісьменнасці. Д... Więcej »

Сёньняшняя грамадзкасьць, на жаль - і старэйшыя, і маладзейшыя людзі — не падрыхтаваная пакуль што да аб'ектыўнага ўспрыняцьця драматычнага шляху, на які ступіў падчас Другой Сусьветнай вайны шмат хто з сыноў і дачок Беларусі. Людзі якія дзеля марнай надзеі на лепшую будучыню сваёй краіны апынуліся „па той бок", вымушаны былі ахвяраваць спачатку бясьпекай — сваёй і сваякоў, пасьля — жыцьцём альбо воляй. Закляймёныя потым, як здраднікі Р... Więcej »

Siarhiej Jorsz, Związek Wyzwolenia Białorusi Historia wystąpień antysowieckich była, w odróżnieniu od sąsiadów, białą plamą w historiografii białoruskiej. Związek Wyzwolenia Białorusi, był jedną z tych organizacji, które tworzyli młodzi patrioci gotowi ofiarować siebie dla sprawy niepodległości ojczyzny. Długo o tym związku wiedzieli tylko jego uczestnicy, którzy przeszli przez obozy stalinowskie i archiwa KGB. Gdy Białoruś w 1991 ro... Więcej »

Гэтая кніга нарадзілася ў выніку вандровак па Беларусі ў 2005-2006 гг. вядомай пісьменніцы Вольгі Іпатавай, пад час якіх яна, пры падтрымцы Інстытута гуманітарных і экалагічных тэхналогій, наведала дзесяткі памятных знакаў, магіл і помнікаў славутым людзям нашай краіны, якія былі змагарамі і набліжалі да нас Свабоду. Апрача таго, некалькі артыкулаў прысвечаны нашым землякам, пахаваным ў іншых краінах — Амерыцы. Канадзе, Нямеччыне, — В. ... Więcej »

Гэтая кніга – жыццяпіс вядомага ў замежжы дзеяча беларускага нацыянальна-культурнага Адраджэння Мхася Паўлавіча Белемука, аўтара шматлікіх гістарычных артыкулаў, ганаровага сябра Інстытуту гісторыі Акадэміі Навук Беларусі. Доўгі шлях Міхася Белемука, ад глухога кутка Берасцейшчыны ў Беларусі да гораду Кліўленду ў Паўночнай Амерыцы, быў цярністым і пакручастым, як і шлях многіх прадстаўнікоў ягонага апаленага вайной пакаленьня. Выстаяць ... Więcej »

Гэтаму зборніку можна было б даць і іншае найменне. Напрыклад: „Дзядзькі, цётка і дзед”. Дык на дзядзькоў былі мы багаты, цётак і дзядоў таксама мелі. Ну, але ўсе гэтыя кроўныя повязі змяшчаюцца ў абранай назве. Нашы сваякі — з вялікай ніўскай сям’і. Заснаваў род паклоннік „Сонькі-залатаручкі” дзядзка Лявон, чалавек з лагоднай усмешкай і прыхільнік камічнага. Калі род узначаліў дзядзька Квас, родавай асаблівасцю стала з’едлівае высмейва... Więcej »