Месца Вялеса ў дахрысціянскім светапоглядзе насельніцтва Беларусі

Вялес (Волас) як адзін са славянскіх язычніцкіх багоў здаўна прыцягваў увагу даследчыкаў. Вывучэнню гэтага вобраза дахрысціянскай міфалогіі прысвечана вялікая колькасць навуковых прац. У апошнія дзесяцігоддзі выйшлі грунтоўныя працы Р. Якабсона, В.У. Іванова і У.М. Тапарова, БА. Рыбакова, Б.А. Успенскага, Ю.Г. Пісарэнкі. Коратка высновы гэтых і іншых аўтараў заключаюцца ў тым, што Вялес з'яўляўся апекуном свойскіх жывёлаў, звяроў і богам багацця. У сістэме бінарных апазіцыяў ён суадносіўся з ніжнімі, левымі полюсамі і супрацьпастаўляўся Перуну (у тым ліку і ў сацыяльным плане). Увасабленнямі Вялеса лічыліся мядзведзь, бык, воўк, змей.