Ігар Бабкоў – паэт, філосаф, перакладнік. Сябра Саюза беларускіх пісьменнікаў і Беларускага ПЭН Цэнтра. Нарадзіўся ў 1964 годзе ў Гомелі (Беларусь). Скончыў аддзяленне філасофіі Беларускага Дзяржаўнага Універсітэту (Мінск, 1986). Стажыраваўся ў Лондане (1992), Варшаве (1995), Парыжы (1999, па стыпендыі Гедройца) і Берліне (Стыпендыянт Літаратурнага Калёквіюма Бэрлін, 2008). Ларэат літаратурных прэміяў Гліняны велес (1992) і Залатая літара (2005). Фіналіст сярэднееўрапейскай літаратурнай прэміі Angelus 2009 (Уроцлаў). Аўтар трох кнігаў паэзіі “Solus Rex” (1991), “Герой вайны за празрыстасьць” (1998), “Засынаць, прачынацца, слухаць галасы рыб” (2009), рамана “Адам Клакоцкі і ягоныя цені” (2001), кнігі эсэ “Каралеўства Беларусь: вытлумачэньні ру(і)наў” і гісторыка-філасофскага даследавання “Філасофія Яна Снядэцкага”. Перакладаў Джойса, Сэлінджара, Уільяма Батлера Ейтса, Паўля Цэлана.

Пачаў займацца літаратурай у пачатку 80-х, вывучаючы філасофію ў Менску. У 1986 годзе публічна выйшаў з камсамолу. Заспеў апошнія гадзіны дысідэнскага руху: у 1987 пэўны час быў Менскім карэспандэнтам Экспресс-хроники. У 1987 стаўся сябрам літаратурнага андэграўнда: суполак “Бабілён” і “Тутэйшыя”. Удзельнік першых самвыдатаўскіх альманахаў (Літаратура 1 і Літаратура 2), а таксама першых незалежных мітынгаў у Менску. За арганізацыю і ўдзел у Дзядах быў арыштаваны і пакараны штрафам.

Ад пачатку 90-х прыняў удзел у аднаўленні тыднёвіка “Наша ніва”, з праграмай стварэння новай несавецкай беларускай культуры.

У 1995 заснаваў выдавецтва “Эўрофорум”, у якім пачаў выходзіць часопіс “Фрагмэнты” (філасофія, культуралогія, літаратура), літаратурная серыя “Бібліятэка Фрагмэнты” (калекцыі “Галерэя Б.”, “Сярэдняя Эўропа”, “Сучаснае мысьленьне”).

Адзін з стваральнікаў Беларускага калегіюма, аўтар і падпісант Беларускай дэкларацыі свабоды.

З канца дзевяностых паралельна літаратурнай распачаў акадэмічную кар’еру: займаецца гісторыяй ідэяў у Інстытуце філасофіі ў Менску. Выкладае ў універсітэтах у Менску і ў Вільні. У 2003 абараніў дысертацыю па філасофіі Снядэцкага.

З другой паловы 90-х апавяданні, вершы і эсэ перакладаюцца на польскую, украінскую, нямецкую, чэскую і вугорскую мовы. У 2008 у варшаўскім выдавецтве Oficyna 21 выходзіць польскі пераклад рамана Адам Клакоцкі ш ягоныя цені, і ў гэтым жа годзе ва Ўроцлаве пераклад кнігі эсэ Каралеўства Беларусь.

Улетку вандруе з сябрамі на байдах. Увосень – піша вершы. Узімку дапісвае раманы. Увесну марыць прачнуцца.

Па палітычных перакананнях – левы будыст.