У кнізе разгледжаны змест і сімвалагічнае значэнне гравюрных выяваў (і не толькі іх) у выданнях Скарыны, у прыватнасці партрэт першадрукара 1517 г., расшыфраваны таемныя знакі і сімвалы і ўстаноўлена іх этымалогія (генезіс). Выяўлена ўнутраная сутнасная сувязь паміж аб’ектамі гравюры Скарыны як жанра, якія характарызуюць аўтара – плённага шукальніка эзатэрычнага зместу ў біблейскіх каштоўнасцях дзеля „браціі Русі”. У біяграфічныя дадзеныя мысляра, у розныя тэмы Скарыніяны ў галіне філасофіі, навукі, мовы, літаратуры і мастацтва ўнесены факталагічныя і канцэптуальныя дапаўненні і выпраўленні. Устаноўлены прыярытэт Скарыны ў публікацыі прынцыпу геліяцэнтрызму, а таксама ў заснаванні жанра навукова-папулярнай літаратуры (у форме фражскага ліста). Кніга разлічана на шырокае кола чытачоў, якія цікавяцца культурай і навукай як факіарамі нацыяўтварэння беларусаў