Władze hitlerowskich Niemiec dążyły w latach drugiej wojny światowej do planowego, biologicznego wyniszczenia narodu polskiego. Polityką eksterminacyjną objęto również wieś polską, która w tym czasie poniosła ogromne straty zarówno w ludziach, jak i majątku. Terror okupanta spotkał się ze zdecydowanym przeciwdziałaniem. Chłopi tworzyli organizacje samoobrony, brali czynny udział w ruchu oporu. Wieś żywiła partyzantów i pomagała im, udzielała schronienia zbiegłym z obozów radzieckim jeńcom wojennym, Żydom, dostarczała żywności miastom. Postawą swoją chłop polski wykazał wielki patriotyzm i umiłowanie ojczystej ziemi. Wieś, walcząc z okupantem, przeciwstawiała się bezprawiu i zbrodni. Chlubnie zapisała się na kartach historii Polski.