Publikacja Na szlakach Łemkowszczyzny Krystyny Pieradzkiej jest dziś rzadkością Znaczną część nakładu książki, wydanej tuż przed wybuchem wojny zniszczyli niemieccy okupanci. Jest to jednak -po dzień dzisiejszy - najlepszy, a po polsku - jedyny zarys historii Łemkowszczyzny. A jest to dzieło autorki bardzo młodej, harcerki zakochanej w tej ziemi i początkującego etnografa. Przedstawia nam autorka wizję historii inną niż ta kreowana w ciągu ostatniego czterdziestolecia, bogatszą i mądrzejszą. Próżno tu szukać skażenia klasowym podejściem, osławionym „marksistwem i lenistwem”. Wielu zawartych tr informacji trzeba by żmudnie szukać w rzadkich publikacjach, inne - jak te o komasacjach - mają walor źródłowy. Minione półwiecze znacznie wzbogaciło naszą wiedzę historyczną i części twierdzeń referowanych przez autorkę nauka już dziś nie podtrzymuje. Jednakże przedstawiony tu obraz dziejów Łemkowszczyzny, choć niepełny, nie uległ dezaktualizacji. Autorka reprezentuje polskie, patriotyczne podejście do dziejów Łemkowszczyzny, kładzie więc nacisk przede wszystkim na polskie ich elementy, minimalizuje zaś ruskie. Czyniąc to, nie przekracza dopuszczalnej miary i choć jest zdecydowanie niechętna Ukraińcom, nie sposób oskarżyć jej o szowinizm ani o fałszowanie historii. (Nota od wydawcy, Tadeusz Andrzej Olszański, Warszawa 1990)