Rzadki to przypadek, a może nawet jedyny w historii, żeby dwa miasta urosły do rangi symbolu w określaniu kultury europejskiej czy nawet światowej. W Biblii występuje przeciwstawianie Jerozolimy Babilonowi. W starożytności chrześcijańskiej Aleksandria i Antiochia dały nazwę typom interpretacji tekstów świętych. W średniowieczu europejskim powstawały ośrodki myśli teologicznej. Współcześnie od niektórych miast tworzy się nazwy poszczególnych szkół filozoficznych. Miasta te jednak jako symbole nigdy nie nabrały uniwersalnego charakteru. Z Rzymem i Konstantynopolem jest inaczej. Jak do tego doszło i jak należy rozumieć tę symbolikę? (Abp Edward Ozorowski, Rzym i Konstantynopol jako modele kultury europejskiej, fragment)