Публіцыст, паэт, празаік, гісторык, этнограф Міхась Мялешка нарадзіўся 27 красавіка (9 мая) 1892 года ў вёсцы Скары Вілейскага павета Віленскай губерні (цяпер Мядзельскі раён Мінскай вобласці). З 1910 года жыў у Пецярбургу, працаваў на фабрыцы, уваходзіў у гурток прафесара Б. Эпімах-Шыпілы, што прадвызначыла яго далейшую беларускую дзейнасць. У 1915 годзе М. Мялешка — у Віцебску. Быў адным з арганізатараў Беларускай сацыялістычнай грамады (БСГ) у горадзе, працаваў у губернскім архіве (1917–1918). Пасля заканчэння археаграфічнага факультэта Маскоўскага археалагічнага інстытута (1921) М. Мялешка пераехаў у Мінск, працаваў у Цэнтральным архіўным упраўленні БССР. З 1923 года — член Інбелкульта. Чытаў курс лекцый па этнаграфіі ў Віцебскім педінстытуце (1923–1924), выкладаў гісторыю Беларусі ў Камуністычным універсітэце Беларусі (1926–1928). 18 ліпеня 1930 года М. Мялешка быў арыштаваны па справе «Саюза вызвалення Беларусі» і ў 1931 годзе высланы на 5 гадоў у Самару. Другі раз М. Мялешку арыштавалі ў 1938 годзе. «Следства» доўжылася амаль два гады. Калі высветлілася, што М. Мялешка захварэў на рак, яго адпусцілі паміраць дома.


        Увесь твор у адным файле