Zawarcie unii brzeskiej w 1596 roku pomiędzy Kościołem katolickim a Cerkwią prawosławną miało doprowadzić do jedności obu obrządków na obszarze Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Część prawosławnego duchowieństwa zgodziła się przyjąć zwierzchnictwo papieża i niektóre katolickie dogmaty pod warunkiem zachowania liturgii wschodniej. Z czasem Cerkiew unicka uległa latynizacji, objawiającej się w przejmowaniu zwyczajów, nabożeństw i elementów wyposażenia świątyń od Kościoła rzymskokatolickiego. Obrządek grekokatolicki nie był tolerowany przez rosyjskich zaborców, co skończyło się likwidacją unii -najpierw na terenach włączonych do cesarstwa (1839), a następnie w Królestwie Polskim (1875), do którego należał też powiat sokołowski. Prawosławne cerkwie na Podlasiu zaczęły przyjmować unię na początku XVII wieku. W pierwszej ćwierci XVIII stulecia na terenie obecnego powiatu sokołowskiego funkcjonowało 12 parafii unickich: Ceranów, Czekanów, Grodzisk, Gródek, Kosów Ruski, Łazówek, Rogów, Sawice, Seroczyn, Sokołów, Szkopy, Wirów. Część z nich uległa z czasem całkowitej latynizacji, w wyniku której parafianie przyłączyli się do Kościoła katolickiego, a cerkwie upadły. (fragment)