„Tradycja żydowska nakazuje z okazji Nowego Roku spożywać jabłka maczane w miodzie. Chasydzki mistrz Izrael z Kozienic w sposób następujący tłumaczy ten piękny zwyczaj. Po hebrajsku ‘miód’ to ‘debasz’. Trzy spółgłoski: d-b-sz to pierwsze litery noworocznego życzenia: „Daj Boże szczęście”. Taka interpretacja mogła zrodzić się tylko w domu, gdzie myślało się po żydowsku, a mówiło po polsku. Chodzi przy tym o szczęście trwałe, zakorzenione w Bogu, które w języku biblijnym zwykło się nazywać błogosławieństwem” Byron L. Sherwin Powyższy cytat doskonale ilustruje przenikanie kultur w środowiskach wielojęzycznych i wielokulturowych, a takim niewątpliwie był Białystok do drugiej wojny światowej. W okresie międzywojennym w Białymstoku Żydzi stanowili blisko 60% mieszkańców, pozostałe 40% to Polacy, Białorusini, Rosjanie, Niemcy i inne mniej liczne mniejszości (Litwini, Tatarzy, Romowie itd.).