Barbara Falińska już w czasie studiów polonistycznych na Uniwersytecie Warszawskim wykazywała zainteresowania naukowe. Zafascynowana osobowością profesora Witolda Doroszewskiego i organizowaną przez niego szeroko zakrojoną akcją badań dialektologicznych na Warmii i Mazurach, brała udział w wędrówkach od wsi do wsi i pilnie zapisywała gwarę mieszkańców tych ziem. Profesorowi Doroszewskiemu chodziło wówczas o to, by jak najszybciej utrwalić cechy gwarowe występujące w mowie ludności polskiej, która przez wiele lat pozbawiona była łączności z macierzą, a co za tym idzie - z polszczyzną literacką. Gwary Warmii i Mazur zachowały bowiem wiele odrębnych cech językowych, często archaicznych, zarówno w wymowie, jak w morfologii oraz słownictwie. Profesor Witold Doroszewski obawiał się, że cechy te szybko zanikną wskutek integrowania się gwar z polszczyzną ogólną - jak wiadomo, obawy te znalazły uzasadnienie w masowej emigracji mieszkańców Warmii i Mazur na zachód. (fragment)