Czas na refleksje i chwile zadumy. Na wspomnienia z trudnego okresu przedsięwzięć dokonywanych w ostatnich latach wieku XX i pierwszych wieku XXI przez stowarzyszenie Rubież. Ludzie, wsie i miasteczka mają swoje okresy wzlotów i upadków, dojrzałości i dostojnego starzenia się. Cykl ludzkiego życia zaczyna się i kończy w naturalny sposób. Gdyby określić miarą ludzkich przeżyć stan fizyczny i samopoczucie mieszkańców wsi Kalety, można by stwierdzić jednoznacznie, że wieś weszła w wiek dojrzałej starości... Historia wsi Kalety jest dość bogata, ale przygraniczne położenie nie pozwalało jej na prawidłowy rozwój. Okres międzywojenny stworzył perspektywę rozwoju. Zaczęto budować koszary Korpusu Ochrony Pogranicza, szkołę, kościół oraz inne obiekty gospodarcze. Była to duża wieś, licząca 150 domów. Mieszkańcy Kalet zajmowali się rolnictwem i pracą w lesie. Pomimo ciężkiej pracy i trudnego życia ludzie byli życzliwi i dobrzy... (Wstęp, fragment)