Otrzymujemy nową pozycję o historii parai rzymskokatolickiej w Bielsku Podlaskim w Diecezji Drohiczyńskiej. Ale ciekawa rzecz, choć została ona napisana wyjątkowo starannie, to jakby w światłocieniu miasta. Była ona przez parę lat jedyną parafią, jest więc rzeczą zrozumiałą ta swoista identyfikacja. Jest to także jej atut, gdyż osadzona w rzeczywistości miasta i Podlasia, to także należy dodać, pozwala nam poznawać ją, przypatrywać się jej w bardzo szerokim ujęciu. Bielsk Podlaski na swoim terytorium ma także lekkie wzniesienia, ale rozrastając się coraz bardziej, jakby utożsamił się z całą okolicą, wtapiając się w tę podlaską równinę swoją architekturą, przedsiębiorczością i religijnością, od tejże równiny wziął swoje imię, gdyż słowo „Bielsk” pochodzi od bielicowej gleby, a przymiotnik „Podlaski” okazał się niezbędny ze względu na to, że bielica pokrywa duże obszary dawnej i obecnej Polski i wiele jest miejscowości, które od bieli zaczerpnęły swe nazwy (fragment)