Славянскі рамантызм эпохі нацыянальна-вызваленчых рухаў — з'ява цэласная, сістэмная, адзінства якой абумоўлена цэлым шэрагам агульных тыпалагічных заканамернасцяў і перадумоў, і разам з тым унутрана супярэчлівая, разнастайная ў сваім нацыянальным шматквецці, змесце і формах мастацкага ўвасаблення. Калі фарміраванне новага літаратурнага напрамку вызначалі, бадай што, агульны палітычны і культурны ўздым, этнічна-духоўная роднасць славянскіх народаў, працэсы палітычнага і нацыянальна-дзяржаўнага адраджэння і складвання нацый, рост нацыянальнай свядомасці, дык характар і накіраванасць гэтых працэсаў адносна розных літаратур істотна адрозніваліся, працякалі з рознай ступенню інтэнсіўнасці і ў розныя прамежкі часу.