У наш супярэчлівы час няпроста складаецца жыццё асобы, галоўны крытарый існасці якой — дабрыня і чалавечнасць. Аповесць «Перакулены свет» — своеасаблівы фокус, у якім перапляліся лёсы нашых сучаснікау: шафёра, чыноўніка новай хвалі, былой прастытугкі, ахоўніка сталінскага ГУЛАГа, «новага беларуса»... Уласная трагедыя чалавека, як і трагедыя многіх людзей, у аповесці «Апазнаецца асоба мужчыны...» абумоўлена ваяўнічым наступам бездухоўнасці.