Dokonywane w ostatnich kilkunastu latach penetracje dziewiętnastowiecznej myśli polskiej wydobyły z obszaru zapomnienia wiele nazwisk twórców, które dla współczesnego nam czytelnika były prawie zupełnie nie znane. Zasadniczym celem tej pracy jest prezentacja stanowiska filozoficznego jednego z takich autorów, którzy nie tylko warci są przypomnienia, ale także nowego spojrzenia na ich możliwości twórcze i rezultaty pracy badawczej - Aleksandra Tyazynskiego. Aleksander Tyszynskl, syn Erazma i Teresy z Sartynich, urodził się w Petersburgu 21 maja 1811 roku, a zmarł w Miassocle 5 listopada 1880 roku. Nie był jednak - jak podaje Czesław Jankowski - "czystej krwi" Litwinem. Rodzina Tyszyńskich w XVIII wieku przeniosła się z województwa krakowskiego na Podole, a Erazm Tyszyński porzuciwszy posadę państwową, osiadł pod Tulczynem i tu pojął za żonę Teresę Sartyni urodzoną na Wołowszczyźnie, a wychowaną we Lwowie. Jej matka miała pochodzić z rodziny słowacko-węgierskiej.