33

Саджэньне у астрог і выгнаньне з Вільні польскімі уладамі так званай Сярэдняе Літвы 33 літоускіх і беларускіх дзеячой не твораць выпадку у бягуччых падзеях, за тое выразна і яскрава сьведчыць аб варунках жыцьця і працы народау, знаходзячыхся пад польскай акупацыяй. Нацыанальны уціск; цынізм адміннстрацыйнай сваволі фальшыва — паустанчых уладау; зьдзек з усмехам на вуснах над правамі мейсцовага жахарства; даптаньне чалавечых і крывіцкіх пачуцьцяй, як гэта было пад немцамі; яскрава выяуленыя шаленства і помста над сваімі суспольна — палітычнымі праціунікамі, якія у вытрывалай барацьбе „на сэрца і розумы" змаглі выказаць вялікую сілу духу перад узброеным у змогу кулаком і манаполям акупацыйнай улады і праз гэта агаліць істоту акупацыі прад мейсцовым жыхарствам і люднасьцю сьвету; урэшце, адчай і палахлівасзць злоуленых на гарачым зладзействі ашуканцау выбарча — акупацыйных чульняу вось гто выяуляе акупацыю у зфальшаванай ёю голаснай „справі 33-х".