Сёння Веткаўскі музей народнай творчасці стаў унікальным захавальнікам духоўных і мастацкіх скарбаў земляў, якія найбольш пацярпелі ад чарнобыльскай катастрофы. Большасць вёсак, дзе жылі стараабрадцы і адкуль прыйшлі ў музей творы, ужо не існуе. Гэтая сумная акалічнасць датычыцца не толькі стараверскіх "слабод". На карце раёна з 1986 года зніклі сорак населеных пунктаў. Своеасаблівае эстэтычнае асяроддзе, у якім развівалася пасадская культура Веткі, уплывала і на буйны цэнтр народнай творчасці гэтага рэгіёна - Неглюбку. У культуры Неглюбкі яшчэ мацней адчуваюцца элементы язычніцтва. Яны ў павер'ях і паданнях мясцовых жыхароў, у дзействах старажытнага свята, звязанага з культам земляробства -"Ваджэнне і пахаванне Стралы". Наяўнасць элементаў язычніцтва і хрысціянскага культу спрыяла захаванню старадаўняй арнаментыкі. У ткацтве і вышыўцы сустракаюцца знакі "ўзаранага і засеянага поля", "нябесных свяцілаў", "дрэва жыцця", "вады". Неглюбскія майстрыхі сёння паказваюць у арнаментах "неба і зямлю".