Чорнае сонца

"Свой першы зборнік вершаваных твораў / Выношу з хваляваннем на Ваш суд. / Хлапчук Міхась глядзіць з нямым дакорам, / Адчай у вачах у безнадзейна хворых - / Чарнобыля пякельны сум і гора / I спадзяванні марныя на цуд! // Не дапамогуць пошукі: дзе вораг? Бо вораг акапаўся ў нас унутры, / Я ведаю, бо мне ўжо сорак тры, / Мне вораг шэпча: пасядзі ў нары, / Забудзься пра сумленне ты і сорам, / Хай ляснецца і гарам ўсё згарыць! / А я пішу, не скончыўся мой порах, / Ёсць у душы іскрыначка святла, / Хоць многа крыўды у свеце, мора зла, / Я веру: пераможа дабрыня!"