W powojennych dziejach białoruskiej mniejszości narodowej w Polsce rok 1981 zapoczątkował nowy jakościowo okres. Na fali ogólnospołecznych protestów, skierowanych przeciwko totalitarnemu ustrojowi Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, młodzi Białorusini podjęli próbę zorganizowania poza strukturami Białoruskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego niezależnej organizacji, która wyrażałaby ich autentyczne potrzeby. Środowiskiem najbardziej prężnym, a zarazem bezkompromisowym byli studenci skupieni w akademickich centrach kraju. Oni to utworzyli w maju 1981 r. Białoruskie Zrzeszenie Studentów w Polsce. Zaangażowanie się młodzieży w działalność polityczną kulturalną oświatową dało ożywcze tchnienie całej mniejszości białoruskiej w Polsce. W toku świadomej krytyki władz BTSK, konfrontacji widzenia potrzeb Białorusinów przez pokolenia roku 1956 oraz 1981, kształtowało się kolejne pokolenie inteligencji białoruskiej, które bez kompleksów weszło w nowy etap dziejów państwa polskiego. Już teraz wstępnie oceniając ten obywatelski ruch można stwierdzić, iż aktywność studentów na niwie białoruskiej wniosła bardzo wiele.