Białostocczyzna to część większego regionu, jakim jest Podlasie. Regionu, który historycznie bogaty, stanowi element ważny kulturowo w dziejach Europy środkowo wschodniej. Od wieków cerkiew prawosławna obecny jest w historii Białegostoku i okolic, chociaż te tereny dawniej nie stanowiły osobnej struktury administracyjnej Cerkwi. Początkowo obszar podlegał jurysdykcji biskupów turowsko-pińskich, a następnie biskupów włodzimierskich. Natomiast po włączeniu Podlasia do Wielkiego Księstwa Litewskiego ziemie te należały do metropolii litewskiej z siedzibą w Nowogródku. W 1415 roku metropolitą litewskim został Grzegorz Camblaka rezydujący w Kijowie, bądź w nieodległym od Białegostoku Nowogródku, zaś tereny północnego Podlasia bezpośrednio podlegały jurysdykcji metropolitów kijowskich. Po unii brzeskiej, aż do końca XVII wieku, prawosławni z obszarów dzisiejszej Białostocczyzny podlegali jurysdykcji biskupów pińskich.