|
|
Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org зычыць здароўя – перадусім; добрага настрою – не толькі ў гэты дзень; цёплага сонейка ў кожную пару году, дабрыні і разуменьня блізкіх, творчых палётаў і зьдзяйсьненьня мараў.
Месца выхаду: London
Дата выхаду: 1970-01
Рэдактар: Гэрмановіч Язэп
Выдавец: Marian House
Кнігазбор: KAMUNIKAT — гэты сайт (электронны варыянт)
На зямлі мір... Эвангельле паводле Лукі гаворыць (2, 12— 14), што пастухом «зьявілася вялікае войска нябеснае, славячы Бога» і анёлы сьпявалі: «Слава на вышынях Богу, а на зямлі мір для людзей добрай волі». Але цяпер на зямлі няма міру, бо ня споўненыя ўмовы для міру: сьвет не дае «славы Богу» і ня мае ў сябе «добрай волі». Сапраўды, вера ў Бога аслабела — (атэізм і бязбожнасьць — у камуне, абыякавасьць — у капіталізьме) — і разам з тым падупала ў людзей «добрая воля»: запанаваў эгаізм і матэр'ялізм. У рэзультаце маем у наяўнасьці тры цяжкія зацягнутыя войны — Вьетнам, Нігерыя-Біяфра і жыдоўска-арабская... Апрача таго нямала ёсьць краёў, дзе людзі прыгнечаны дыктатурай, або дзе мацнейшыя суседзі адабралі слабейшым свабоду, або дзе капітал крыўдзіць беднякоў, як гэта дзеіцца ў Паўдз. Амэрыцы. А да ўсяго ліха яшчэ заіснаваў падзел сьвету на Усход і Захад, якія зброяцца ў аружжа, што пагражае загубай ўсяго жыцьця на сьвеце. Ды і тыя тры войны — гэта ёсьць арэна, на якой фактычна змагаюцца з сабой Усход і Захад: там ідзе ўкрытая канкурэнцыя між Амэрыкай і Савецкім Саюзам, што можа давесьці да выбуху вялізарнай 3-яй вайны — атамнай вайны — з усімі яе вынікамі, з сусьветнай катастрофай! Якія сілы ўпутаныя ў гэтую пагрозу? — Магутнасьць абедзьвюх старон і немагчымасьць згаварыцца, бо ідэалёгія адных і другіх разыходзіцца вельмі далёка. I тым страшней для сьвету, што вьграшэньне спрэчак знайшлося ў руках толькі двух асобаў: прэзыдэнта Амэрыкі і партыйнага сакратара Сав. Саюзу.
Каталёг: Kamunikat.org
Пэрыёдыка: Божым Шляхам
Увесь нумар у адным файле
Рана сьцякае крывёй... Ад 28 да 30 лістапада 1979 г. Папа Ян Павал II наведаў Турэччыну. Галоўнай мэтай гэтай паездкі было спатканьне з Патрыярхам Дзімітрам I. Яно адбылоея 30 лістапада, акурат у дзень сьв. Андрэя Апостала ў фанарскай катэдры. Тады было афіцыяльна прагалошана распачацьце багаслоўскага дыялагу паміж Каталіцкай і Праваслаўнай Цэрквамі. Пазьней былі пададзеныя ў прэсе прозьвішчы асоб з двух бакоў, якія у час пэрыёдычных су... Болей »
Прыміце вялікую праўду. Першы раз у гісторыі Каталіцкай Царквы паляк быў выбраны Папам і выбраны ў нязвычайным часе. Сама Царква пасьля II-га Ватыканскага Сабору імкнецца не адставаць ад сучаснага жыцьця, а наадварот разам з энэргіяй, якую дае тэхніка і навука, прышчапіць яму жыцьцё ласкі, надпрыродную энэргію. Каб хрысьціянства лунала веліччу сваей праўды, каб усіх абдзяляла жыватворчай сілай, трэба ўжываць усіх сьродкаў. Сярод іх ключ... Болей »
Архімандрыт Леў Гарошка (26.II.1911 — 28.VII.1977) Жывой стаіць перад нашымі вачамі постаць высокая, танклявая, з кустом сівой барады, з носам шырокім арліным, з вачамі чорнымі гаручымі, упартымі. Помнім ягоныя энэргічныя рухі, тараплівую паходку, французкі бэрэт на галаве ... Айцец Леў! .. Пазнаеш яго здалёк. Быў ён заўсёды заняты, заўсёды сьпяшаўся, а калі й прысеў, то хутка выймаў з кішэні неадступны свой спадарожнік блакнот і натава... Болей »
Мэтай Міжнарсдных Эўхарыстычных Кангрэсаў ёсьць пашырэньне і паглыбленьне публічнай чэсьці да Хрыста пад відам Сьвятых Дароў. Звычайна на такіх кангрэсах адбываюцца вельмі ўрачыстыя Багаслужбы, дзённыя і начныя адорацыі Сьвятой Эўхарыстыі, даклады і дыскусіі, у якіх паглыбляюцца веды аб Хрыстовых Тайнах і парушаюцца сучасныя жыцьцёвыя праблемы. Пачаткі сяньняшніх кангрэсаў ня вельмі даўнія (1874 год падаецца як дату першага Эўхарыстычна... Болей »
Учалавечаньне Сына Божага. Ужо вялікі Арыстотэль, паганскі філязоф, падазраваў, што павінны існаваць нейкія чыстыя бязцялесныя духі, якіх мы называем анёламі. Для нас хрысьціян, веручых у Бога і Богачалавека, аб іхнім існаваньні ня можа быць ніякага сумніву. Аб добрых і злых анёлах ёсьць гутарка шмат у якіх месцах Сьв. Пісаньня. Не вужака, а бунтаўшчык анёл, прыняўшы від вужакі, загаварыў да нашай прамаці Эвы, каб яе папхнуць у грэх. У ... Болей »
4 студня 1975 г. адыйшоў у лепшае жыцьцё Юры Стукаліч, выдатны беларускі пісьменьнік, гарачы патрыёт, вораг камуністычнай ідэалётіі і марксістоўскага ладу, глыбока веруючы хрысьціянін, які звычайна пісаў пад прозьвішчам Віцьбіч, радзей Алесь Крыжаніч. Юрка Віцьбіч нарадзіўся ў Веліжы на Віцебшчыне (цяпер навонкі между БССР) 2 чэрвеня (ст. ст.) 1905 г. ў сям'і зь дзеда прадзеда сьвятарскай. Вось вестка передадзеная самым пісьменнікам аб ... Болей »
IV-ы Сусьветны Сынод Біскупаў. Найважнейшым здарэньнем апошняга часу ў жыцьці Царквы — спадзяёмся і сьвету — бьгў Сынод Біскупаў, які адбыўся ў Рыме у часе ад 27 верасьня да 27 кастрычніка 1974 г. Папа назваў яго гістарычнай падзеяй. Тэмай Сыноду была эвангелізацыя сучаснага сьвету. У Сынодзе прыймалі удзел каля 200 Герархаў з розных краінаў. Ад Усходніх Цэркваў учаснічылі Патрыярхі і Вышэйшыя Архібіскупы, а а.д Заходняй прадстаўнікі па... Болей »
Добрая навіна. Стварыўшы першую пару людзей, Бог сказаў ім: «Пладзіцеся дый размнажайцеся, каб напоўніць зямлю і падпарадкаваць яе сабе, — каб вы панавалі над марскімі рыбамі, над птушкамі ў паветры ды над усялякім стварэньнем жывым, якое ходзіць па зямлі». (Быцьцё 1, 28) Бог мог стварыць адразу ўсіх людзей, але стварыў толькі адного мужчыну — Адама і адну жанчыну — Еву; а далей падзяліўся зь імі сваей творчай сілай, творачы Сам толькі ... Болей »
Апостальскае павучаньне аб Найсьвяцейшай Дзеве Марыі Маці Божай. 22 сакавіка г. г. было агалошанна павучаньне Айца Сьвятога Папы Паўла VI аб кульце Божай Маці. Гэты вялікай важнасьці дакумант мае тры часткі: 1) Культ Багародзіцы ў адноўленай Літургіі лацінскага абраду; 2) Падаюцца некаторыя дырэктывы, каб эднавіць марыйную пабожнасьць; 3) Павучаньні, як адгаворываць ражанец і «Анельскае Прывітаньне». Тут падаецца скарочана галоўны зьме... Болей »
Добрая навіна. Царква заўсёды верыла і навучала, што кнігі Сьвятога Пісьма Сам Бог памагаў людзям укладываць (пісаць) так, што і яны свабодна самі пісалі, як маглі ў тым часе, у якім жылі. Аднак Бог праз іх аб'явіў чыстую праўду. Толькі ў вельмі рэдкіх выпадках Бог дыктаваў пішучаму, што ён павінен напісаць. Тады тыя людзі, якіх мы называем Прарокамі, так і напісалі, што гэта словы самога Бога. Дзеля таго, што Бог пабуджаў людзей напіса... Болей »
