|
|
Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org зычыць здароўя – перадусім; добрага настрою – не толькі ў гэты дзень; цёплага сонейка ў кожную пару году, дабрыні і разуменьня блізкіх, творчых палётаў і зьдзяйсьненьня мараў.
Месца выхаду: Беласток
Дата выхаду: 1981
Рэдактар: Туронак Юры
Мастацкі рэдактар: Рыбі Стэфан
Выдавец: Галоўнае Праўленне Беларускага Грамадска-Культурнага Таварыства
Памеры: 48 с., 16 см
Катэгорыя: Мастацкая літаратура
Copyright © 1981 by Надзея Артымовіч
Кнігазбор: KAMUNIKAT — гэты сайт (электронны варыянт); BTH — бібліятэка Беларускага Гістарычнага Таварыства, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік); EEDC — бібліятэка Усходнеэўрапейскага дэмакратычнага цэнтру, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік); MiOKB — бібліятэка Музея і асяродка беларускай культуры ў Гайнаўцы, ul. 3 Maja 42, Hajnówka (папяровы асобнік); прыватны кнігазбор у Беластоку (папяровы асобнік)
Інвэнтарныя нумары: BTH — [4161]; EEDC — [2190]; MiOKB — [3916], [10956]
Сыгнатура: V.1.Art
УДК: 882.6-1
Надзея Артымовіч нарадзілася 18 лютага 1946 г. у вёсцы Аўгустова на Бельшчыне, адкуль ужо летам гэтага года сям'я пераехала ў Бельск. Тут прайшло яе дзяцінства, тут хадзіла ў пачатковую школу і Беларускі агульнаадукацыйны ліцэй імя Б. Тарашкевічіа. У 1965-1967 гг. студыявала русістыку ў Настаўніцкай студыі іў Беластоку, а пазней – беларускую філалогію ў Варшаўскім універсітэце, які закончыла ў 1972 г. У наступныя гады пражывала ў Варшаве і Бельску. Паэтычны дэбют Надзеі Артымовіч, які адбыўся ў красавіку 1970 г. у ніваўскай „Літаратурнай старонцы" („Ой, ляцелі гусі") не меў, здаецца, большага ўплыву на яе далейшы творчы працэс. Аб гэтым сведчыць факт, што на працягу шасціі гадоў (1970-1975) было надрукавана ў „Ніве" ўсяго 13 прапанаваных паэтэсай вершаў. Разнастайнымі і дзіўнымі бываюць шляхі тварэння. У выпадку Артымовіч пераломным быў 1976 год, які прынёс раптоўную актывізацыю яе творчых сіл. Можа ўплыла на тое першая рэцэнзія надрукаваная 11 красавіка 1976 г. у варшаўскім украінскім тыднёвіку „Наше слово", можа першы аўтарскі вечар, які адбыўся 8 спежня 1976 г. у варшаўскім клубе Беларускага грамадска-культурнага таварыства, можа нешта іншае. Пачынаючы з гэтага часу з творчай майстэрні Надзеі Артымовіч выйшлі шматлікія новыя вершы, якіх ужо нямала друкавалася на старонках „Нівы", у „Беларускіх календарах", альманаху „Белавежа-3", мінскай „Маладосці" і іншых выданнях. (Ю. Туронак, Уступ, фрагмэнт)
Беларускія аўтары: Артымовіч Надзея
Каталёг: Kamunikat.org | BTH | EEDC | MiOKB | Прыватны кнігазбор
Уся кніга ў адным файле
Уся кніга ў адным файле
Уся кніга ў адным файле
Уся кніга ў адным файле
„У творчасці паэта ёсць адзін важны верш” - так піша Надзея Артымовіч у сваім эсэ „Паэзія - гэта вольнасць”, змешчаным у яе апошнім зборніку «Жоўтая музыка», выдадзеным нашай рэдакцыяй у 2005 годзе. Я не ведаю, які верш зяўляецца гэтым адзіным, самым важным для яе самой. Спадзяюся, што ён увесь час пішацца. Але ж усё напісанае дагэтуль Надзеяй Артымовіч дае кожнаму з нас магчымасць адшукаць у яе паэзіі менавіта той самы, адзі-ны, важны ... Болей »
Творчасць Надзі – дотык, сустрэча, кожнае слова – вобраз, кожная думка – верш. Некалі мастак і музыка Алег Кабзар, адзін з нямногіх, каму ўдалося спалучыць Надзіны вершы з музыкай, сказаў, што яе паэзія “падобна кітайскім малюнкам на старой паперы, дзе вобраз размываецца і, нібы схаваны ў імгле, яго не відаць, але ведаеш, што ён ёсць”. Таксама са слоўнымі малюнкамі Надзі. Так - з малюнкамі, бо кожны верш – гэта серыя малюнкаў, слоўных м... Болей »
Непадрыхтаваны, чалавек чэрствай душы, няўражлівы на свет, не зразумее ні яе жыцця, ні яе паэзіі. Яе словы-тропы, словы-творы, словы-сімвалы можна ўспрыняць толькі на хвалях сэрца, зразумець не розумам, а душой, пры чым душой тонкай і лёгкаранімай. Каб зразумець яе паэзію, трэба ўмець успрымаць думкі сэрцам, інакш словы, зложаныя ў вершы яе душой, пазастануцца толькі словамі, якія не маюць глыбейшага сэнсу, сувязі ды пераказу. Паэзія На... Болей »
Творчасць Надзеі Артымовіч убераглася ад інерцыі, уласцівай айчыннаму вершаскладанню; яна піша вершы не таму, што ўмее пісаць, а таму, што, па сутнасці, яны ўжо напісаны, і напісаны самой сутнасцю: яна дае ім выявіцца, вымавіцца, вымалявацца, вытлумачыцца, зрабіцца прысутнымі, і калі гэта здараецца, то ў Бельску грае старая музыка, а ў свеце дзейсніцца свята, у якое прысвячаемся і мы. Болей »
