Praca niniejsza jest realizacją części planów autora, który przedsięwziął dokładne zbadanie dialektów Polesia i wykreślenie granicy językowej białorusko-ukraińskiej. Granica ta, jak wiadomo, stała się przedmiotem sporów między narodami białoruskim i ukraińskim. Pierwsi chcieliby ją widzieć posuniętą jak najdalej na południe, drudzy na północ. Przyczyn braku zgodności na linię podziału językowego tego obszaru dopatrywać się należy w dwu niedomaganiach dotychczasowych badań dialektycznych: 1° że nikt Polesia nie badał tak dokładnie, jak wymagałby charakter przejściowy tego terenu. 2° że w badaniach uwzględniano przede wszystkim zjawiska fonetyczne i gramatyczne, pomijając prawie całkowicie słownik.