Pamiętnik Zbigniewa Ossolińskiego stanowi ważne źródło historyczne dotyczące ostatniej ćwierci XVI i pierwszego dwudziestolecia XVII wieku. Zarazem jest cennym zabytkiem języka polskiego z tego okresu. Należy tylko żałować, że to źródło nie zachowało się w całości, zaginęła bowiem jedna z jego części, nazwana przez autora komentarzami, a część autobiograficzna przetrwała do naszych czasów z poważnymi defektami. Dzieło Ossolińskiego stało się dostępne dla badaczy i czytelników dopiero w ubiegłym stuleciu, w momencie wydania przez Wojciecha Kętrzyńskiego w 1879 roku. Była to jednak edycja, która obecnie nie odpowiada w pełni naukowym wymaganiom i w dodatku jest trudno osiągalna, gdyż egzemplarze jej lwowskiego wydania zachowały się tylko w niektórych bibliotekach naukowych.